Bij de bezetting van de Golanvlakte door Israel werden de Druzen gescheiden van hun Syrische landgenoten. De schrijnende effecten hiervan worden getoond aan de hand van een bruiloft. Mona trouwt met een Syrische soapster die ze alleen nog op de televisie gezien heeft. Het betekent voorgoed afscheid nemen van haar familie en geboortegrond. Alsof het allemaal nog niet moeilijk genoeg is valt het ook nog niet mee om de grens over te komen.

Voor de bruiloft komt de hele familie bij elkaar. Vader is een koppige activist, die weigert te spreken met zijn naar Rusland geemigreerde zoon Hattem. Deze Hattem is door de dorpsoudsten uitgestoten omdat hij met een niet-moslim vrouw getrouwd is.

Oudste dochter Amal probeert tevergeefs aan de traditionele rol van de vrouw te ontsnappen. Haar wens te gaan studeren wordt gedwarsboomd door haar conservatieve echtgenoot. Toestanden genoeg dus, die met veel gevoel voor ironie uitgespeeld worden als ging het hier om een komedie.

Het hele verhaal speelt op de dag van de beoogde bruiloft. Mona huilt tranen met tuiten, de mooiste dag van haar leven belooft het niet te worden. Afspraak is aan de grens, in een door hekken doorkruist woestijnlandschap, waar de hele familie opgedoft en wel naar toe trekt. Aan de andere kant heeft de feestelijk versierde bus met de familie van de bruidegom problemen op tijd aanwezig te zijn.

De officiele willekeur en de weigering te communiceren leiden tot een groteske situatie als er een Israelisch stempel in Mona’s paspoort gezet wordt, die voor de Syrische douanier reden is Mona de toegang tot het land te weigeren. Een jonge Française van het Rode Kruis rent in toenemende staat van ontreddering heen en weer tussen de grensposten (en de families), om de absurditeit van de toestand nog eens te illustreren.

The Syrian Bride is ondanks de thematiek een lichtvoetige film. Aangenaam om naar te kijken, maar geen film die diep ontroert. De veelheid aan karakters, die wel geïntroduceerd worden maar daarna nauwelijks iets bijdragen aan het verhaal, is daarvoor wellicht te groot. Ze doen wat clichématig aan. Er zijn dan ook al veel films met een vergelijkbaar thema gemaakt. Zo speelde hoofdrolspeelster Clara Khoury in Rana’s wedding van onze eigen Palestijn Hany Abu-Assad (van Paradise Now) al een vergelijkbare bruid, en werd de absurde proporties die grenzen kunnen hebben al onnavolgbaar opgeblazen in No Man’s Land van Danis Tanovic. Desalniettemin is The Syrian Bride een sympathieke film met een optimistische boodschap, die er ook nog eens fraai uitziet.

Hoe serieus er aan de film gewerkt is valt te zien in een making of van een klein half uur op deze zeer snel na de bioscooprelease verschenen DVD. Het was alleen minder handig om een film die in de zomer speelt in de winter op te nemen, zeker omdat bijna het hele verhaal zich in de buitenlucht afspeelt, zo heeft men geleerd.


Aanvullende informatie:

Israel/Frankrijk/Duitsland, 2004
Speelduur: 93 minuten
Regie: Eran Riklis
Productie: Bettina Brokemper, Antoine de Clermont-Tonnerre, Michael Eckelt, Eran Riklis
Scenario: Suha Arraf, Eran Riklis
Camera: Michael Wiesweg
Montage: Tova Asher
Art direction: Avi Fahima
Met: Clara Khoury, Hiam Abbass, Makram Khoury, Ashraf Barhom, Eyad Sheety, Evelyn Kaplun, Julie-Anne Roth
Geluid: Dolby Digital 5.1
Beeld: 1:2.35 (in anamorf 16:9 frame)
Extra’s: Making of, verwijderde scènes
Uitgave: Total film
Website: www.syrianbride.com