REVIEW

Guernsey

Jan Luijsterburg | 13 april 2006

Guernsey van Nanouk Leopold is nadrukkelijk niet gemaakt om een groot publiek te vermaken. Er wordt een aangrijpend verhaal verteld, maar dat gebeurt op een ongebruikelijk introverte, verstilde manier; de emoties zijn naar binnen gekeerd. Resultaat is een indrukwekkende film die zeer positief ontvangen werd door de filmpers en het kunstzinnig georienteerde filmfestival in Cannes, waar zelden een Nederlandse film geselecteerd wordt.

GuernseyHoofdrolspeelster Maria Kraakman verwoordt het perfect aan het begin van de ‘making of’ op de DVD. In Nederlandse films is vaak tekst heel belangrijk, maar tegelijk heel lelijk. ‘Zo praten mensen niet, dat gebeurt alleen in films’. Leopold is daarentegen ‘trouw aan het leven’, en toont de eenzaamheid in de alledaagse omgang.

Anna, als irrigatiespecialiste veel van huis, is een vrouw die zich niet gemakkelijk laat kennen. Als ze tijdens een van haar reizen het lichaam vindt van een collega die net zelfmoord gepleegd heeft, wordt ze nog stiller. Geschrokken door de ontdekking dat je je naasten zo slecht kent, en dat het leven na zo`n overlijden gewoon doorgaat alsof er niets gebeurd is, gaat ze op onderzoek uit. Ze bezoekt de partner van de collega, die bijna meteen een andere vriendin heeft en verder weinig meldt. Zonder een woord te zeggen over wat ze meegemaakt heeft, gaat ze na hoe het gesteld is met haar eigen relaties. Wat heeft ze nu echt met bijvoorbeeld haar zorgzame man Sebastiaan (Fedja van Huêt) en haar zoontje Kees? Ze gaat hen volgen, wordt als het ware observator van haar eigen leven, en doet pijnlijke ontdekkingen.

Daar doorheen lopen ook nog verwikkelingen met haar vader (Hans Croiset) en zus Bobby (Johanna ter Stege). Bobby is net zo neurotisch als Anna, maar verder haar tegenpool: agressief, cynisch en haatdragend. Eigenlijk is ze net zo van de wereld af gekeerd als Anna. Over de overleden moeder kan niet gesproken worden. Het plan van vader om met zijn nieuwe vrouw naar het eiland Guernsey te verkassen stuit op heftige reacties.

De leegte die Anna ervaart in haar leven wordt prachtig weerspiegeld in de vorm van de film. Stilte, geen muziek (waardoor de pracht van omgevingsgeluiden extra opvalt), weinig dialoog. Kille, steriele interieurs. Herhalingen, die de sleur verbeelden. Prachtig gecomponeerde, lang aangehouden shots proberen vergeefs vat te krijgen op de werkelijkheid, we kijken met de blik van Anna. En vooral het acteren, waarbij de blikken meer verhullen dan tonen. Dat ‘vat krijgen’ op het getoonde wordt de kijker zo niet gemakkelijk gemaakt. Mensen als Anna irriteren, en de machteloze vraag die Sebastiaan haar stelt is even simpel als begrijpelijk: “Waarom praat je niet?” Vragen roepen echter meer op dan antwoorden.

Guernsey

De extra’s zijn kort maar interessant, en bestaan vrijwel volledig uit interviews met de betrokkenen. Nanouk Leopold drukt zich duidelijk beter in beelden dan in gesproken woorden uit. Haar film omschrijft ze met volzinnen als ‘het hele ding is gewoon het ding’. De acteurs compenseren dat gebrek aan verbaal articulatievermogen volledig.


Aanvullende informatie:
Nederland, 2005
Speelduur: 90 minuten
Regie en scenario: Nanouk Leopold
Productie: Stienette Bosklopper
Camera: Richard van Oosterhout
Montage: Katarina Wartena
Art direction: Elsje de Bruin
Met: Maria Kraakman, Fedja van Huêt, Johanna ter Steege, Frank Vercruyssen, Hans Croiset, Nathalie Alonso Casale
Beeld: 1:2.35, anamorf (16:9 frame); extras 4:3
Geluid: Dolby digital 5.1
Extra’s: Making of (8 minuten) en interview met de regisseuse (10 minuten)
Distributie film: 1 More Film 
Uitgave DVD: Total film / A-film 
Website: www.guernseydefilm.nl


EDITORS' CHOICE