‘Een film hoor je in een bioscoopzaal te zien. In het donker, dat je alleen het doek ziet.’ Deze tegenwoordig steeds moeilijker te handhaven visie, uitgesproken door de jonge filmmaker Julien, is wel een beetje een smoes. Hij gaat zijn eerste product, met knappe vriendin Lili in de hoofdrol, vertonen aan zijn familie, en knijpt hem flink. En niet zonder reden.
Het is inderdaad behelpen met de apparatuur, maar een groter probleem schuilt in het publiek. Zijn moeder, zelf actrice, vindt het duidelijk helemaal niks en verstiert te voorstelling.
La petite Lili is een bewerking door Claude Miller van het toneelstuk De meeuw van Tsjechov. Het stuk werd naar deze tijd gehaald, en speelt nu grotendeels in en rond een landhuis in Bretagne, waar een kunstenaarsfamilie de vakantie doorbrengt. Belangrijkste personages zijn Mado, een bekend actrice, haar broer Simon, zoon Julien en haar vriend annex regisseur Brice. Lokale schoonheden, verliefd op de romantische hemelbestormer Julien, zijn Lili en in stilte ook het buurmeisje Julie.
Belangrijkste bestanddeel van de film zijn gesprekken. Complexe karakters geven complexe communicatiepatronen. Vooral Mado blijkt een lastige tante. De redenen voor haar obstinate gedrag worden geleidelijk wat duidelijk. Lili laat zich ondertussen gemakkelijk verleiden door wat regels Proust uit de mond van Brice, en knijpt er met hem tussenuit. Een acteercarrière tegemoet, Julien in wanhoop achterlatend.
Vier jaar later zien we haar terug in Parijs. Ze lijkt het redelijk gemaakt te hebben. Om een niet geheel duidelijke reden buigt ze zich in duizend bochten om zichzelf te kunnen spelen in de film die Julien voorbereidt over de gebeurtenissen die we eerder zagen. Hij gebruikt deels de echte personages, deels professionele acteurs, zoals Michel Piccoli. Na een veelbelovend begin is de film dan inmiddels aardig verzand in een teleurstelling.
De openingsbeelden zijn nog schitterend. Natuurbeelden met veel vogels en zee, dan twee fraaie lijven die in de buitenlucht hartstochtelijk de liefde bedrijven. Als het gepraat op het fraaie buitenhuis begint, leren we ze kennen als Lili en Julien. Nicole Garcia imponeert als Mado, maar het karakter van Julien, grenzeloos naief, even ambitieus als arrogant, blijft erg plat. Robinson Stévenin lijkt een modepop, mooi om te zien, maar zonder emoties over te brengen. Ludvine Sagnier, bekend van de films van François Ozon (Gouttes d’eau sur pierres brûlantes, Swimming Pool en 8 femmes), lijkt gecast om haar mooie lichaam en onschuldig gezichtje, maar overtuigt opnieuw, net als de rest van de cast. Het probleem zit hem in het verhaal, dat niet blijft boeien. Het gedeelte dat vier jaar later speelt mist relevantie en logische samenhang met het voorgaande, waardoor het geheel jammerlijk kapseist.
Terwijl het er allemaal zo mooi uitziet. Er wordt veel gebruik gemaakt van de prachtige, etherische muziek van de Estlandse componist Arvo Pärt. Stukken die al veel te vaak gebruikt zijn, en in combinatie met de overdaad aan mooie plaatjes de film doen doorslaan naar kitscherig effectbejag. Alles is net een beetje tè veel van het goede.
De prima verzorgde DVD bevat naast de film een uitgebreide ‘making of’ documentaire, Les dessous de Lili, waarin het opnameproces gevolgd wordt, 52 minuten lang. Natuurlijk krijgen we uitvoerig te horen hoe fantastisch alle medewerkenden waren, wat allemaal wel een beetje veel eer is voor een matige film.
Aanvullende informatie:
Frankrijk, 2003
Speelduur hoofdfilm: 104 minuten
Regie en scenario: Claude Miller
Scenario: Julien Boivent en Claude Miller
Met: Nicole Garcia, Bernard Giraudeau, Jean-Pierre Marielle, Ludvine Sagnier, Robinson Stévenin, Julie Depardieu, Yves Jacques, Anne le Ny and Marc Betton
Beeld: 16:9, anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1 en 2.0
Ondertiteling: Nederlands
Uitgave: ART Film, AFD006
Distributie: Filmfreak www.filmfreaks.nl
Website film: http://www.pyramidefilms.com/la-petite-lili/
