REVIEW

The Stone Roses

Timo Schuurbiers | 19 augustus 2004

The Stone Roses. Een fenomeen voor velen. Onbekend voor anderen. Twee albums. De 1e magistraal, de 2e is mede door de enorme mediahype/druk geflopt. Ik ben er toendertijd ook voor gezwicht en heb het stof eraf moeten schrobben, maar ben nu tien jaar later de The Second Coming aan het herontdekken.

The Stone RosesZeker geen slecht album, maar wellicht was de titel te pretentieus. Dan nu deze DVD. Alsof álles in één keer terugkomt. Het moment, dat ik ‘Fools Gold’ voor het eerst hoorde. Het begin van de jaren negentig. De opkomst van de dance scene, Soul 2 Soul, Happy Mondays. Het kwam allemaal tegelijk. Voor een dertiger als ik dé tijd van m’n leven. Alhoewel ik toen nog niet wist, wat voor moois me nu te wachten zou staan. Qua leven en natuurlijk deze DVD.

Opgericht in 1985 in muziek én voetbalstad Manchester, worden de Stone Roses logischerwijs al snel vergeleken met bands uit die tijd, waaronder The Smiths en The Fall. Het ontbreekt de groep helaas aan doortastendheid, waardoor het gewenste succes lang uitblijft. Totdat Roddy McKenna hun heeft zien optreden en hij ziet daar de ideale band, die mee kan helpen om het gloednieuwe Silverstone Label(Jive/zomba) in de markt te zetten. Hun debuutalbum wordt erg goed ontvangen en door sommigen zelfs in het lijstje geplaatst van beste rock albums ooit. Over smaak valt niet te twisten, over lijstjes moet er (terecht)altijd getwist (blijven)worden.

Op DVD 1 vind je onder andere een concert wat is opgenomen in Blackpool 1989. Ik vind het geen uitermate goed concert, maar je kijkt wel naar een band met enorm veel potentie en er is een uitzinnig publiek aanwezig. De stem van zanger Ian Brown schiet live helaas tekort. Een rockband, geen rockstem. Naast die kleine tekortkoming, valt er toch zeker wat te genieten. Hoewel het concert zelf erg donker aandoet, hebben de Stone Roses vooral vrolijk klinkende muziek gemaakt.

I don`t have to sell my soul
he`s already in me
I don`t need to sell my soul
he`s already in me

I wanna be adored
I wanna be adored

‘I wanna be adored’ is muzikaal gezien erg goed te versmaden. Elephant Stone, Made of Stone en She bangs the Drums komen ook nog voorbij, maar dat het mooiste vaak tot het laatst wordt bewaard is natuurlijk niks nieuws. Het concert eindigt namelijk met ‘I am the ressurection’ en dat blijft voor mij hét nummer, wat op elk moment van de dag/week/maand/jaar gedraaid kan worden.

Don`t waste your words I don`t need anything from you
I don`t care where you`ve been or what you plan to do

I am the resurrection and I am the light
I couldn`t ever bring myself to hate you as I`d like

Waanzinnige (meebrul)tekst en lekker klinkende drums, bas en een gitaarsolo, waar je u tegen zegt.

The Stone RosesInterview:
Als je The Roses niet echt zou kennen en dan als eerste het interview zou bekijken, dan zie je daar 2 jonge lads zitten, rokend, onzeker, gemaakt ongeïnteresseerd. Het cliché van een rockband. Misschien is de interviewster wel een erg mooie meid en weten ze zich geen houding te geven, wie weet? Uiteindelijk hebben de jongens best wel wat te vertellen, maar hadden toch liever in de studio gezeten op dat moment. Wat ook leuk is te vermelden dat het art work wat je vindt op deze dvd hoes is gemaakt door gitarist John Squire.

TV optredens:
Hun 1e tv optreden in The Late Show is opzienbarend, omdat het geluid na ongeveer 2 minuten volledig uitvalt door een stroom storing. De presentratice gaat vrolijk verder met het volgende item, maar Ian loopt er lekker door heen te zeiken. Prachtig. Ook Fools Gold uit Top of the Pops komt nog voorbij.

Behind the scene video:
De Behind the scenes video(7-1-1989) is vooral herkenbaar voor de mannen onder ons. Onderbroekenlol in de studio met op de achtergrond hun eigen muziek.

Volgens de ‘kenners’ zou Oasis nooit hebben bestaan zonder The Stone Roses. Zou er ooit een Beatles revival zijn geweest indien Oasis niet had bestaan? Wie zal het zeggen? Who cares? Het blijft nog steeds eigenlijk onbegrijpelijk dat The Stone Roses nooit dé band van de jaren negentig heeft kunnen zijn/worden. Geffen heeft er miljoenen ingepompt, maar het heeft niet mogen baten. Mede doordat Squire verslaafd was geraakt aan de witte godin, is de band in 1996 opgeheven. Sinds die tijd hebben de twee boezemvrienden Ian en John geen contact meer met elkaar gehad.
Deze dvd kan misschien bijdragen tot een Roses revival.  Alhoewel een revival, ik heb er een bloedhekel aan. Laat mij maar in mijn eentje in een melancholische bui deze dvd opzetten en lekker genieten van wat was. Niet te lang, want de mooiste muziek moet nog worden gemaakt.

 

Aanvullende informatie:
2 DVD’s
PAL
Dolby Digital 2.0 en 5.1(DVD 1)
DVD 1: Blackpool live, video’s
DVD2: Tv performances, Extra’s
Label: Silverstone Records
Distributie: BMG
Links: http://www.thestoneroses.co.uk

 


EDITORS' CHOICE