Michigan
De arme drommel. Zou Sufjan Stevens weten welke associaties zijn voornaam oproept in Nederland? “Greetings from Michigan, The Great Lake State” is Stevens derde plaat in vier jaar. Even rekenen. (2003 - 1999) / 3) x 49) + 28 = 93. Dat is de achtenswaardige leeftijd die Sufjan Stevens moet bereiken om zijn ambitieuze plannen waar te kunnen maken. De VS omvatten vijftig staten en op “Michigan” beschrijft Stevens de eerste. De volgende 49 zouden nog volgen. Dat is geen concept meer, dat is een ouderwets levenswerk. Waarschijnlijk houdt hij het journaille voor het lapje, de leperd, maar het is toch maar mooi om even te noemen!
Stevens’ vorige album “Enjoy Your Rabbit” was een volledig electronische plaat, waarop hij in Reichiaanse geluidscollages aan de hand van de Chinese dierenriem door de kosmos reist. Hij houdt zich nu echter aan zijn belofte om nooit meer een electronische plaat te maken. Akoestische gitaar, banjo, trompet, trombone en orgel bepalen de klankkleur op “Michigan”, net als “Enjoy Your Rabbit” een conceptplaat. Het mag blijkbaar weer.
Laten we maar met de deur in huis vallen: “Michigan” is een onwerkelijk mooi album. Stevens navigeert tussen de poliritmische pop van bijvoorbeeld Stereolab en dromerige Americana die neigt naar Low en Will Oldham. En daarbij is hij een meester in spanningsopbouw, geweven in een fijn muzikaal spinrag. Of ‘ie dat nu doet door een nummer als “They also mourn who do not wear black” in een harmonieuze kakofonie te laten eindigen of door een ijzingwekkend koperblazers outro van drie minuten neer te zetten in “Oh God, where are you now”, het effect is even overdonderend. En dat is de ‘fastfood’: het echt mooie van dit album geeft zich pas bloot na enkele luisterbeurten. Laag na laag na laag.
Die gelaagdheid komt ook terug in zijn teksten, al valt dat in eerste instantie niet op. Want Sufjan is een ietwat vreemde snuiter. Dat val al te zien aan de titels, (oké dan, nog één: “All good naysayers, speak up, or forever hold your peace!”), maar zijn biografie op internet zegt alles: “Sufjan Stevens was found in a milk crate on the doorstep of Mr. and Mrs. Stevens, in Detroit, MI, on Canada Day, July 1, 1975. He was wrapped in cellophane, and tagged on the wrist with the mysterious note: "I love you." Mr. and Mrs. Stevens had three other children: Jo-Jo, Zukey-Dukey, and Jam-Jam.” Enzovoort. Dat lijkt kinderlijk, naïef, misschien zelfs onnozel, maar wie zijn teksten leest, weet dat hij dat zeker niet is. Amerikaanse literatuur roert zelden, maar zijn soms sociaal bevlogen lyriek raakt je zeker.
Meer info
15 tracks, 1:06:16
Label: www.asthmatickitty.com / www.soundsfamilyre.com
Website: www.sufjan.com (tip!)
