Door films te kijken kom je nog eens ergens. Daratt (Dry Season) laat ons kennis maken met het leven in Tsjaad, een land geteisterd door een decennia durende burgeroorlog. Een blinde man geeft zijn kleinzoon de opdracht wraak te nemen op de moordenaar van zijn zoon, de vader van de jongen. Startpunt voor een trage, verstilde film vol symbolen, met een krachtige humanistische boodschap. Daratt won de Grote Juryprijs van het festival van Venetie.

Wat achtergrondinformatie vooraf kan geen kwaad bij het kijken naar Daratt, anders dreigen er veel van de subtiele boodschappen langs de kijker heen te gaan. Het is aan te raden bij wijze van uitzondering eerst naar het meegeleverde interview te kijken met regisseur Mahamat-Saleh Haroun.

Aan het begin van de film wordt amnestie afgekondigd voor mensen die oorlogsmisdaden gepleegd hebben. Voor de opa van Atim is dit aanleiding het recht in eigen hand te nemen en zijn kleinzoon met een pistool op pad te sturen. De moordenaar, Nassara, wordt snel gevonden. De man is ook getekend door de oorlog, is zijn stem verloren en runt een bakkerij. In plaats van hem meteen te vermoorden trekt Atim in bij Nassara en zijn vrouw. Dat gaat niet zonder problemen, maar er ontstaat wel een band. Alles komt bij elkaar in een dramatische slotscène, waarin Atim Nassara voorstelt aan de grootvader en het vonnis voltrokken moet worden.

Het lage tempo en het kale landschap bieden veel ruimte om na te denken over de talrijke symbolen en kleine fabels die in de vertelling verstopt zitten. Alles cumuleert in het sterke slot dat niet mis te verstaan is. Daratt wijkt in alles af van de westerse filmconventies. Een open blik is dan ook een vereiste om er van te kunnen genieten. De beloning is vervolgens groot.

Aanvullende informatie:

Tsjaad, 2006
Speelduur: 91 minuten
Regie en scenario: Mahamat-Saleh Haroun
Met: Ali Bacha Barkaï, Youssouf Djaoro, Aziza Hisseine
Extra: interview met de regisseur, 22 minuten
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Cinéart 
Distributie: Twin Pics