REVIEW

David Munyon - Big Shoes

Jan de Jeu | 09 april 2009

Voor een oppervlakkige luisteraar is David ‘Jumper’ Munyon niet meer dan één van die Amerikaanse singer songwriters die te horen zijn op met enige regelmaat verschijnende albums van het audiofiele Duitse Stockfisch label. De echte liefhebbers van dit genre weten echter wel beter.

David Munyon - Big ShoesZelf heb ik hem eenmaal live beluisterd en wel in the Bat Cave van club 013 in Tilburg. Tijdens dat optreden gebeurde exact hetzelfde wat ik thuis ervaar wanneer ik een CD van hem draai. Vanaf het moment dat zijn zachte, innemende stem door de ruimte klinkt ontstaat er een sfeer van intimiteit die je als luisteraar volledig gevangen houdt. Stem en teksten lijken afkomstig uit een oerdiepte die we allen kennen maar slechts zelden ervaren of misschien moet ik zeggen nauwelijks toelaten.

Tot nu toe waren op zijn albums vrijwel uitsluitend songs te horen waarvan David zowel de muziek als de teksten geschreven had. Daarin bijgestaan door zijn vrouw ‘Dixie Blue’ ofwel Sharon Peacock Standley. Melodieuze, poetische verhalen die de luisteraar kunnen raken tot in het diepst van zijn ziel. Slechts een enkele maal was er plaats voor een coverversie. Zoals in het geval van Townes van Zandt’s Snowin’On Raton op het album Poet Wind.

Omdat ik David’s interpretatie van deze song erg sterk vind was ik erg benieuwd naar Big Shoes. Voor het eerst presenteert hij hier namelijk een volledig album met uitsluitend eigen interpretaties van de folk en rock songs van zijn grote muzikale voorbeelden. Heroes That Fill Big Shoes. Zestien songs die voor het merendeel vrijwel iedereen bekend in de oren zullen klinken. Weliswaar direct herkenbaar maar tegelijkertijd onmiskenbaar anders door David’s zeer persoonlijke stijl.

Dat eigen stempel trekt alle composities van dit album in de eerder genoemde specifieke sfeer van intimiteit die de fan van David’s muziek zo vertrouwd is. Onvoorstelbaar misschien maar het gebeurt dus ook met een Prince song als Purple Rain waarin David omringd wordt door de klanken van akoestische gitaar, elektrische gitaar, hollow neck gitaar, hammond orgel, fretless bas en de stem van Lea Morris. Meer minimalistisch van karakter is bijvoorbeeld de uitvoering van Cat Stevens’ Father And Son waarin naast de stem en gitaar van David alleen de fretless bas van Hans-Jörg Maucksch te horen is. David geeft alle teksten meer zeggingskracht. Ook Beatles songs als Imagine en Yesterday. Soms verandert door de melancholie die er door David ingelegd wordt ook de betekenis van de boodschap. Eens te meer het bewijs dat, net als zijn helden, ook David in staat is om grote schoenen te vullen.

Aanvullende informatie:
Format: CD SFR 357.6058.2
Label: Stockfisch Records
Total time: 76.44
Internet: http://www.davidmunyon.moonfruit.com
www.stockfisch-records.de


EDITORS' CHOICE