In hun drukke tournee schedule van de winter van 2006 maken Sharon Jones & The Dap-Kings ruimte om hun derde album 100 Days, 100 Nights op te nemen. Een productie van de bassist van The Dap-Kings; Bosco ‘Bass’ Mann. Hij is ook degene die tekent voor de meeste van de tien composities die deze lp bevat. 
Het is een rauw en tegelijkertijd vurig ‘soulful return’ naar de rhythm & blues roots. Het gaat hier om een funk/soul band die er alles aan doet om de sfeer op te roepen van de ‘vintage’ soul opnamen van weleer. En daar zijn ze ook op dit album volledig in geslaagd. Sharon is inmiddels alweer 51 jaar oud en haar gospel verleden, alsmede haar arbeidsverleden in de lokale gevangenis, maken haar uitermate geschikt voor het vertolken van deze teksten.
Wie dit album opzet hoort ‘oude soul’, en het is precies dat wat zo aanslaat bij de luisteraar. Wanneer Sharon haar mond opentrekt dan lijkt het alsof Aretha Franklin haar strot opentrekt en in de revival gaat. It’s Mempis & Motown jaren zestig ‘All Over Again’! Verwacht geen vernieuwende songs, maar wel het bekende en vertrouwde werk dat je doet wegdromen naar die jaren van weleer. Authentieke soul, funk en R&B maar tegelijkertijd verfrissend nieuw. Helaas gaat het hier om een vinyl schijf met een beperkt gewicht, een euvel waar meer albums in de glorietijd van de soul onder te lijden hadden. Ook al brengt de geluidskwaliteit mij dan niet in verrukking, de muziek blijft lekker.
