REVIEW

Once Were Warriors

Jan Luijsterburg | 15 mei 2008

Armoede is slechts één van de vele problemen van een Maori gezin in Auckland, Nieuw-Zeeland. Overmatig alcoholgebruik, machismo en een zeer gebrekkige impulscontrole camoufleren een diepgeworteld minderwaardigheidsgevoel van huisvader Jake Heke. Arme vrouw, arme kinderen. Deze zeer indrukwekkende film uit 1994 verscheen eerder op een technisch ondermaatse DVD. Cinemien’s Homescreen label vult met deze budgetuitgave in de reeks Award Winning Cinema een lacune.

Once Were WarriorsUiterlijk volkomen onverschillig meldt Jake zijn vrouw Beth dat hij ontslagen is. Maakt hem niks uit, hij wil het zelfs gaan vieren.
Als de bar sluit komen de gasten mee naar huis, waar het feest verder gaat. Het gezang gaat ergens over in klappen en ravage. Dat blijkt een vast patroon, en het leidt rechtstreeks richting afgrond.

Beth is een trotse vrouw, afkomstig uit een Maori familie die de tradities in ere houdt. Jake stamt van een slavengeslacht. Frustraties maskeert hij met jovialiteit en bruut geweld. Beth houdt nooit haar mond, wat haar regelmatig op een afranseling komt te staan. De kinderen kiezen ieder een eigen overlevingsstrategie. De oudste zoon wordt lid van een bende, compleet met gewelddadig inwijdingsritueel en traditionele gezichtstatoeages. De tweede zoon wordt uit huis geplaatst en in het internaat onderwezen in de oorspronkelijke krijgersidentiteit van zijn volk. ‘Mijn tatoeages zitten aan de binnenkant’, zegt hij tegen zijn broer. De dertienjarige Grace doet haar naam eer aan, en is uiteindelijk de tragische held van het verhaal. Ze schrijft sprookjes op basis van de mythologie van haar volk, die ze voorleest aan de jongste kinderen en aan haar drugsverslaafde vriendje, die in een autowrak leeft. Haar tragische ondergang leidt tot een keerpunt in het gezin.

Once Were Warriors is een ongegeneerd moralistische film, die primair bedoeld lijkt om mensen te stimuleren in opstand te komen tegen verdrukking en geweld door zich te bezinnen op de eigen afkomst, en er trots op te zijn. Het verhaal wordt op een dermate heftige manier verteld dat deze boodschap onmogelijk met klefheid geassocieerd kan worden. Een snoeihard sprookje, dat is het eigenlijk. Veel harder dan de verhaaltjes van Grace, maar eigenlijk met dezelfde strekking.

Once Were Warriors

Niet alle acteurs zijn even sterk, velen zeggen hun zinnetjes houterig op. De hoofdrollen van Rena Owen en Temuera Morrison, die later bekende gezichten werden via de Star Wars films, zijn echter levensecht. De angstaanjagende intensiteit in de blik van Jake (Morrison) staat voor de overduidelijke urgentie die deze film uniek maakt. Regisseur Lee Tamahori ging na deze film naar Hollywood, en maakt sindsdien mainstream actiefilms. Once Were Warriors blijft zijn meesterwerk, nu gelukkig verkrijgbaar op een DVD die recht doet aan de film.


Aanvullende informatie:
Nieuw-Zeeland, 1994
Speelduur: 99 minuten
Regie: Lee Tamahori.
Scenario: Riwia Brown, naar een novelle van Alan Duff
Met: Rena Owen, Temuera Morrison, Mamaengaroa Kerr-Bell, Taungaroa Emile
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Uitgave: Homescreen 
Reeks: Award Winning Cinema


EDITORS' CHOICE