Al jarenlang loop ik in binnen- en buitenland de diverse audio beurzen af en na afloop kan ik me vrijwel nooit herinneren wat er op een bepaalde installatie voor muziek gedraaid werd. Wanneer dat wel het geval is, dan is dit onveranderlijk terug te voeren op een uitzonderlijk muzikale presentatie.
Foto: Jiri Büller/HiFi.nl
Eén van dergelijke memorabele momenten deed zich voor gedurende een Brusselse audio show. In combinatie met luidsprekers van Wilson Audio en een CD speler van Wadia presenteerden de Ayre MX-R mono eindversterkers een CD van Ray Charles op een wijze die een diepe indruk achterliet. Een song afkomstig van het album Genius Loves Company, waarin Ray zong tezamen met Norah Jones, liet mijn virtuele nekharen gedurende het gehele nummer recht overeind staan. ‘Music was in the Ayre’. Het heeft sindsdien even geduurd, maar gedurende de paasdagen van 2008 kreeg ik dan eindelijk de gelegenheid om deze uitzonderlijk fraai vormgegeven massieve klompen aluminium in mijn eigen luisterruimte op mijn eigen referentie installatie aan de tand te voelen.
Ayre Transparant
De vrijdag voor Pasen levert Michael Huigen van Audiac de in fraaie tassen verpakte mono eindversterkers bij mij thuis af. Zoals afgesproken heeft hij er een bijpassende Ayre voorversterker bijgevoegd, de ‘top of the line’ K1-XE. Tot mijn verrassing heeft hij – wetende hoezeer ik verknocht ben aan het geluid van vinyl - echter ook, in de vorm van de phono voorversterker P-5xe, voor mij het ‘snoepje van de week’ meegenomen. Ten behoeve van de voorversterker en de eindversterkers heeft hij Reference Powerlink netsnoeren van Transparent bijgevoegd en van ditzelfde Amerikaanse merk heeft hij gebalanceerde interlinks – type Reference Balanced Interconnect - meegenomen om daarmee één van mijn digitale bronnen met de K1-XE te verbinden en diezelfde K1-XE vervolgens aan de MX-R mono’s te kunnen koppelen.
Ayre Analog
Het installeren bewaar ik voor de zaterdag. Dat is te zeggen, op de P-5xe na, want die laat ik dezelfde avond nog de plek van de Bluenote Phono One mk III phono voorversterker innemen. Ik ben zeer benieuwd naar de prestaties van dit mooie apparaat met zijn strak vormgegeven aluminium behuizing. De 5,5 kilo wegende P-5xe is namelijk heel nauwkeurig af te stellen op het te gebruiken element. Aan de achterzijde kan de ingang impedantie ingesteld worden op 47kohm, 1000 ohm of 100 ohm terwijl intern voor de versterkingsfactor (gain) gekozen kan worden voor de waarden 44, 54 en 64 Db wanneer het om een ongebalanceerde aansluiting gaat en 50, 60 en 70 dB wanneer het om een gebalanceerde aansluiting gaat. Terwijl ik me voor de zoveelste maal bedenk hoe vreemd het eigenlijk is dat het gebalanceerde signaal van een element in verreweg de meeste gevallen single ended aangeboden wordt aan de phono voorversterker verbind ook ik mijn draaitafel op ongebalanceerde wijze met de P-5xe. Ik gebruik daarvoor de Looking Glass Phase II uit de X series van Synergistic Research. Ook vanaf de phono naar de K1-XE wordt deze kabel ingezet, zij het ditmaal in de actieve versie.
Met een lange nacht voor de boeg moet dit goed ingespeelde apparaat de volgende dag voldoende op klank zijn om hem in mijn eigen set te kunnen beluisteren. Dat dit daadwerkelijk zo is blijkt wanneer ik op zaterdagmorgen de 180 gram re-issue van Sandy Denny’s album Sandy – uitgebracht op vinyl lovers - op het draaiplateau van de Clearaudio Champion Limited Edition leg, de naald van de Jan Allaerts MC One Eco S aan het begin van It’l Take A Long Long Time in de groef laat zakken en de door mij zo geliefde stem door de ruimte klinkt. Wat meteen opvalt is het neutrale karakter van het beeld dat deze phono neerzet in combinatie met het element. Omdat de Clearaudio uitgerust is met een VPI JMW 9 arm en ik voor deze arm een tweede armbuis heb liggen met daarin een Clearaudio Discovery MC element, is het een relatief kleine moeite om hetzelfde nummer via deze Discovery nogmaals in de ruimte los te laten. Nu klinkt deze helaas veel te jong overleden zangeres meteen slanker via de MC Systems M3 luidsprekers en komt de nadruk meer te liggen op het hoge midden en het hoog in haar zuivere stem. Beide benaderingen hebben zo hun eigen charme. Maar laat ik mij richten op de componenten waar het in deze test eigenlijk om draait; de MX-R mono eindversterkers.
