REVIEW

Angel

Item: Angel
Author: Jan Luijsterburg

Jan Luijsterburg | 03 januari 2008

Angel is een sentimentele draak van een film. Dat is geen oordeel, maar de constatering van een feit, Angel is namelijk bedoeld als een sentimentele draak. Als vaak speelt François Ozon een spel met filmgenres, en dat is nu melodrama à la Sissi of Gone with the Wind. Met deze titels wordt de film op de cover al vergeleken, maar liefhebbers van nostalgische edelkitsch worden met de campy Angel toch wellicht niet helemaal op de wenken bediend. Vette knipogen gaan namelijk moeilijk samen met zwelgen in de gekoesterde illusiewereld.

Ozon eerste helemaal Engelstalige film gaat over het arrogante schrijfstertje Angel Deverell. Ze voelt zich om niet opgehelderde reden als tiener al verheven boven haar arme milieu. Ze is immers schrijfster! Haar hyperromantische boeken vallen in de smaak, wat haar in contact brengt met een andere wereld. Zelf heeft ze nauwelijks in de gaten welke genante flaters ze slaat in de sociale omgang. Als een ware nouveau riche vestigt zij zich in het kasteel waar ooit haar tante als bediende werkte. Moeder moet haar kruidenierszaak opdoeken om in het kasteel te komen wonen, waar ze vervolgens niets mag doen wat je eventueel ook door een bediende kunt laten doen.

Vanzelfsprekend speelt de liefde een grote rol. Angel valt op de mislukte schilder Esmé, en diens zus Nora op Angel. Nu is de schrijfster zodanig egocentrisch dat ze noch in de gaten heeft dat het met Esmé’s liefde nogal meevalt, noch dat Nora’s aandacht voor haar nogal ver gaat. Na hoogtepunten gaat het echter bergaf, zowel met het succes als met het liefdesgeluk.

Van alle films die in 2007 te zien waren in Cinema Paradiso, het filmhuis waarin ik actief ben, werd Angel het laagst gewaardeerd. Dat heeft vast mee te maken met het feit dat niemand zich zal kunnen identificeren met de hoofdpersoon. Angel is een irritant, onsympathiek schepsel, volkomen over the top in alles wat ze doet. Overdreven is ook de aankleding. Kostuums en decors zijn kleurrijk en oogstrelend, het spel is melodramatisch als betrof het de verfilming van een boek van Angel Deverell zelf. De scènes in voertuigen, met expres knullige achtergrondprojectie zijn de ironie ten top. Een ode aan de klassieke Hollywood film uit de jaren 40 en 50, maar met een postmodern schepje er bovenop, alleen al door de wetenschap dat het hier om een nieuwe film gaat. Er is ook te veel bloot voor een film uit die tijd, waarin homoseksualiteit al helemaal geen filmthema was.

Vanaf de krullerige, rose openingstitels begeleid door overdadige strijkmuziek druipt het er vanaf: dit gaat over film. Niet over de werkelijkheid van alledag, maar over hoe we naar films kijken. Dat geeft afstand tot de personages, tranen komen er bij de kijker, anders dan bij de genoemde bronnen, dan ook niet aan te pas. De kern van de film zit dan ook in de laatste woorden, als teruggekeken wordt op het dramatische leven van Angel met de woorden: Which life? The life she lived or the life she dreamed? Wie teleurgesteld is bij het zien van deze film zou zich moeten afvragen waar dat nu door komt. Met welke impliciete verwachtingen we naar films kijken. Dat zijn de interessante vragen die Angel in bonbonverpakking aan de orde stelt.

Aanvullende informatie:
Engeland/Belgie/Frankrijk, 2007
Speelduur: 127 minuten
Regie en scenario: François Ozon
Productie: Olivier Delbosc, Marc Missonnier
Camera: Denis Lenoir
Montage: Muriel Breton
Art direction: Katia Wyszkop
Muziek: Philippe Rombi
Met: Romola Garai, Sam Neill, Charlotte Rampling, Lucy Russell, Michael Fassbender
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 2.0
Uitgave: Homescreen www.homescreen.nl
Website: http://www.francois-ozon.com/