De First van zijn ‘Herds’ - zoals Woody Herman zijn opeenvolgende bands betitelt die hij als ‘shepherd’ leidt - is in feite de Isham Jones band die Herman in 1936 overneemt en waar hij mee optreedt tot in het midden van de veertiger jaren van de vorige eeuw. 
Zijn Second - eind veertiger jaren - en Third Herd - eerste helft van de vijftiger jaren - vormen naast Basie en Ellington de derde macht in bigband land. ‘Woody Herman - 1963’ (The swingin’est big band ever. Woodys’ 25th year…his greatest) laat echter wat wel wordt genoemd de ‘Swinging Herd” horen. De eerste versie op lp wordt uitgebracht op Philips PHS 600-065 en is dan tevens verkrijgbaar in mono.
Met het heruitbrengen op 180 gram vinyl bewijst Speakers Corner Records veel bigband liefhebbers een grote dienst. De rijke opname is afkomstig uit een tijdperk dat men nog perfect weet hoe het overweldigende, van energie en vitaliteit zinderende geluid van een dergelijk ensemble opgenomen moet worden.
Bovendien bevinden zich in deze Herman formatie naast Woody zelf enkele topsolisten waar iedere andere bandleider graag zijn handen op wil leggen. Ten eerste geldt dat natuurlijk voor de tenorsaxofonist Sal Nistico die hier zo’n onvergetelijke solo neerzet in Horace Silver’s ‘Sister Sadie’. Maar het geldt zeker ook voor trombonist Phil Wilson die daar niet veel voor onder doet in zijn solo gedurende ‘It’s A Lonesome Old Town (When You’re Not Around).
En terwijl ik dit opschrijf realiseer ik mij terdege dat ik daarmee eigenlijk de geweldige ritmesectie tekort doe die evenveel recht kan doen gelden om als eerste genoemd te worden. Met Nat Pierce op piano, Chuck ‘The Arm’ Andrus op bas en Jake Hanna op drums. Met Hanna heeft Herman op de cruciale plek die een drummer in zijn ensemble nu eenmaal inneemt zelfs de sterkste troef sedert jaren in huis. Een absolute aanrader.
