Vriendelijke titel, vriendelijk hoesje – Tom Jenkinson laat zich op zijn nieuw album van een aangename, aardige kant zien. Het is een staalkaart van zijn muzikale kunnen, op een aantrekkelijke manier gepresenteerd. Zijn complexe, hermetisch stuiterende beats met freaky jazz escapades – Jenkinsons mag graag bassen in Jaco Pastorius stijl – konden in het verleden nog wel eens velen gillend de gordijnen in jagen, maar hier kleurt hij voor zijn doen netjes binnen de lijntjes.

Hello Everything is daarmee bepaald geen saaie CD geworden. Er worden dan wel geen muzikale grenzen meer opgerekt – steeds harder en sneller raakt uiteindelijk een limiet, en na een album of 10 op het fameuze Warp label heeft Squarepusher zijn geluid al lang gevonden. De enorme variatie tussen de twaalf tracks en de ongebruikelijke rijkdom aan melodie maken dit album tot een van de meest toegankelijke en daarmee gemakkelijkst draaibare uit zijn discografie.

Naast de elektronica – Jenkinson heeft de reputatie zijn apparatuur en bijbehorende software beter te kennen dan de ontwikkelaars ervan – zijn er opvallend veel ‘ouderwetse’ analoge instrumenten te horen, naast de bas ook gitaren en slagwerk, enfin, de hoesfoto’s laten het zien.

Opvallend zijn twee extreem verstilde, tamelijk abstracte soundscape-achtige stukken – een kant die ik nog niet zo kende van Squarepusher. Wellicht weet hij hiermee, samen met de toegankelijke melodieen, toch zijn oude fans wat tegen de haren in te strijken.

Want hoewel nummers over het algemeen vertrouwd klinken, betekent Hello Everything welbeschouwd een flinke wending in het geluid van Squarepusher, net zoals het losse, experimentele Music is rotted one note uit 1998. Dat album nog eens beluisterend valt de gelijkenis trouwens wel op, al is Hello Everything veel gelikter geproduceerd; de geluidskwaliteit is spectaculair.

Een behoorlijk toegankelijk klinkend album kortom. Er zijn momenten dat je eerder met een ontkitschte variatie op Jean-Michel Jarre dan met een geestverwant van labelgenoten Aphex Twin of Autechre te maken hebt. Toch een zinvolle aanvulling in een muzieksoort waarin het einde van de ontwikkelingsmogelijkheden al enige tijd bereikt leek. Na een jeugd waarin grenzen overschreden en opgerekt worden is het vermengen van de nieuwe verworvenheden met meer gevestigde tradities geen ongebruikelijke ontwikkelrichting. Het heeft er alle schijn van dat Jenkinson op interessante wijze met een dergelijk proces bezig is.


Aanvullende informatie:
12 tracks, speelduur 63:49
Label: Warp WARPCD148 
Distrubutie: Rough Trade
Website: www.squarepusher.com