Nieuwjaarsdag begint altijd met het Nieuwjaarsconcert van het Nederlands Blazers Ensemble, net na het ontbijt, rechtstreeks vanuit het Concertgebouw op de televisie. Zoals bij alle projecten van het NBE is er troost voor wie het gemist heeft, geboden via het eigen label NBELive. Omdat het spektakel ook visueel van aard is bevat de weergave van het concert zowel een DVD als een CD, mooi tezamen verpakt. 
Het concert is als altijd een bonte verzameling van extreem uiteenlopende stukken. Vaste onderdelen zijn de winnaars van de componeerwedstrijd voor jongeren tot 18 jaar, en muzikale gasten uit verre windstreken.
Het ensemble begeleidt en soleert in oude en nieuwe blaasmuziek, maar mag graag ook eens iets heel anders doen, liefst in een vreemd pak. Alles wordt altijd opgehangen aan een thema. Twee jaar geleden was dat Mama!, dus is het niet minder dan terecht dat nu de Papa’s aan de beurt waren.
De stap van vader naar vaderland is daarbij gemakkelijk gemaakt. Er waren diverse vaders te gast die hun vaderland al lang niet meer gezien hadden.
Vluchtelingen, die hier allemaal al jaren in onzekere omstandigheden verkeren in asielcentra, dank zijn onze hardvochtige minister met een somber vooruitzicht. Stuk voor stuk prachtige muzikanten: hartverscheurende Koerdische zang van Rizgar Rencero uit Irak, swingende Kongolese muziek van The Revival Okapi, een Soedanees vrijheidslied van zanger en luitspeler Yasser Wardi Ghiri en de percussionist Mogash Osama, tablaspel van vader en zoon Nasir en Stas Samim uit Afghanistan. Er dreigt een massa aan talent en culturele rijkdom het land uit gezet te worden. 
De toegezongen of gespeelde vaders van de jeugdige componisten moesten een traantje wegpinken. De blazers toonden hun veelzijdige kwaliteiten in de begeleiding bij een rap (W-Dré, 13), een volksmuziekachtige trekharmonica (Jet Zoon, 17), een ballade (Rianne Botma, 18) en een jazzy saxofoonsolo, getiteld: ‘Mijn vader is gek want hij houdt van Bach’. Gideon Tazelaar, een jonge fan van Ray Charles, vond het NBE maar een suffig en vals spelend zooitje. Uit de mond van een achtjarige wordt dat nog leuk gevonden.
De jarige Wolfgang Amadeus Mozart was aanwezig in de gedaante van hoboïst Bert Schneeman, die met een paarse pruik op drie komische brieffragmenten aan vader Leopold voorlas, ter introductie op delen uit de Gran Partita, waarvan het NBE zo’n fantastische (SA)CD uitbracht. Ook als tussendoortjes in deze bonte middag is het geweldige muziek. 
Tussen dit alles door liet het NBE zich weer van diverse verrassende kanten kennen. De dames hulden zich in rock outfit en bijpassend instrumentarium voor een ode aan de papa’s, de mannen zingen plechtig een Kaukasisch lied, er wordt hoorn gespeeld op tuinslangen met een trechter aan het uiteinde (Leopold Mozart) en voor een stuk voor koebel (van Theo Loevendi) worden de Lederhosen aangetrokken. Genoeg te lachen dus, maar altijd muzikaal interessant. Serieuze moderne blaasmuziek, toch de specialiteit van het NBE, was er in de vorm van een swingende Bulgaarse traditional en Steve Martland’s Beat the Retreat, een fenomenale kruising tussen rock en klassiek. Dat laatste geldt ook voor Ad Parnassum van Daniel Schnyder en de krachtige dance mix Grab It! XL Short van Jacob ter Veldhuis. Alle genres gaan naadloos en probleemloos in elkaar over, muzikale grenzen bestaan niet voor het NBE.
Op de CD past net alle muziek; op de DVD zijn ook de aankondigen te zien, en de door Hanneke Groenteman verzorgde introducties van de jonge componisten. Een perfecte vastlegging van een weer zeer geslaagd nieuwjaarsconcert. Hopelijk volgen er nog veel, en valt deze traditie niet ten prooi aan de kaalslag die momenteel plaatsvindt onder alle naar cultuur riekende programma’s bij de publieke omroepen.
Aanvullende informatie:
CD: speelduur: 77:13
DVD: speelduur 105 minuten
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Uitgave: NBELive i.s.m. VARA
Website: www.nbe.nl
