Wat is dat, leven? In ieder geval een lastige vraag. Niet voor de vader van Philippe: die vindt het zijne geen leven meer. Een arme boer, met de zorg voor zijn ouders, vrouw en kinderen, diep in de schulden en dan ook nog de koeien geruimd zien worden wegens BSE, de gekke koeien ziekte. Het is hem te veel, en hij verhangt zich. Voor de anderen gaat het leven verder, wat het dan ook wezen mag.

Philippe had tot het faillissement de taak producten van de boerderij in de schilderachtige Cevennen naar de stad te vervoeren om ze te verkopen. Tijdens een rit ontmoet hij de liftende operazangeres Marie. Deze weduwe heeft zich teruggetrokken op een boerderij op een berg, een verlaten gebied. Philippe kan haar niet uit zijn hoofd zetten, en vindt haar veel later terug, als hij zijn leven weer op poten aan het zetten is. Hij haalt zijn grootouders uit het bejaardentehuis en begint met hen een nieuw boerenbedrijfje, ook op de berg, waar de familie nog een verlaten boerderijtje heeft.

François Dupeyron raakt in zijn sober vertelde verhaal vele grote thema’s. Centraal staat de grote vraag van de titel, hoe je je leven in moet richten. Er is de keuze tussen het platteland en de bekoringen van de stad. Er is de keuze om verliefd te zijn: Philippe vertelt dat hij het is, maar nog niet weet op wie. Zangeres Marie wijst de weg als ze uitlegt dat iedereen kan zingen: het is gewoon een kwestie van ademhalen, de lucht vrijelijk laten stromen zonder druk uit te oefenen. Met andere woorden: alles is mogelijk als je het maar de ruimte geeft.

Een ander belangrijk thema is de kracht van familiebanden. Zijn grootmoeder adviseert Philippe niet zo vaak naar het bejaardentehuis te komen, en als reactie neemt hij ze mee. Dat geeft toestanden met zijn dementerende grootvader, maar ze zijn wel waar ze thuishoren, met de voeten in de klei.

Dupeyron brengt zijn ideeen krachtig aan de man door een paar onovertroffen filmische wapens. De poetische, continu in een gele gloed gehulde beelden van de Japanse cameraman Tetsuo Nagata zijn betoverend mooi. Het landschap heeft een hoofdrol in deze film. De muziek van Michel Portal wordt spaarzaam ingezet, maar draagt in belangrijke mate bij aan de sfeer van de film. Er wordt fraai ingehouden geacteerd, en er is een mooie romantische climax, als Philippe en Maria elkaar eindelijk in de armen vallen.

Hoewel een tikkeltje new age optimistisch in de schildering van de mogelijkheden terug te keren naar de natuur, is C’est quoi la vie een overtuigende film. Aan mooie plaatjes geen gebrek. De DVD, onderdeel van de serie Modern Classics van Homescreen, is sober uitgegeven, zonder de vele extra’s die de Franse uitgave wel biedt.

Aanvullende informatie:
Frankrijk, 1999
Speelduur: 110 minuten

Regie: François Dupeyron
Productie: Maurice Bernart, Michel Saint-Jean
Scenario: Sylvie Koechlin
Camera: Tetsuo Nagata
Montage: Bernard Sasia
Art direction: Patrick Durand
Muziek: Michel Portal, Brian Yamakoshi
Met: Eric Caravaca, Jacques Dufilho, Isabelle Renauld, Jean-Pierre Darroussin, Michelle Goddet Beeld: 1:2,35, anamorf
Geluid: Dolby digital 2.0 (stereo)

Uitgave: Homescreen