Vampiers en weerwolven, het zijn bekende wezens in de filmgeschiedenis, maar niet eerder kruisten zich hun wegen in één verhaal. In Underworld blijken ze zonder dat we het wisten al eeuwen in een verwoede strijd verwikkeld. Weerwolven waren altijd de slaven van de vampiers, zo leren wij, tot zij in opstand kwamen.
Debuterend regisseur en scenarioschrijver Len Wiseman hield zich tot nu toe bezig met de vormgeving van films, en dat is te zien. Underworld is een duistere film, gehuld in prachtig blauwe tinten, die zich primair opvalt door stilering en effecten. Karakterontwikkeling en acteren zijn ondergeschikt. Hoewel niet bijzonder overtuigend is het verhaal wel ingewikkeld, althans voor mij.
Centrale persoon is de vampier Selene, een knappe ‘death dealer’, strijder tegen de weerwolven, Lycans geheten. Kate Beckinsale, in het genre bekend via Van Helsing, fungeert als aandachtstrekker, gehuld in zwarte latex en leren pakjes. Bij toeval ontdekt zij dat die Lycans achter een mens aanzitten. Deze Michael (Scott Speedman) blijkt van een aantal generaties terug enig vampierbloed in zich te dragen. Door hieraan een beet van de weerwolf toe te voegen zou een superras gecreeerd worden, waarmee de strijd wel eens snel beslist zou kunnen zijn. Selene wil alarm slaan, maar haar leider heeft het te druk met feesten en eigen duistere zaakjes, en neemt haar waarschuwing niet serieus. Haar enige hulp ziet ze in Viktor, een oude leider die een eeuw of wat in ruste is. Het duurt even eer hij weer op krachten gekomen is, maar dan levert hij ook wel het nodige om de film tot een spectaculair einde te brengen.
Underworld roept zeer tegenstrijdige reacties op. De film werd afgemaakt in de serieuze filmpers, maar ligt in de DVD-winkels groots op de ereplaats in de etalage. Een echte publieksfilm dus. Ook hier in huis was de tweespalt te merken. Naar aanleiding van enkele kritische opmerkingen stelde mijn dochter Eline (14) bij voorbaat vast dat ze dat stukje van mij niet hoeft te lezen. Ze verzekerde mij dat de film wel degelijk ‘cool’ is. Nu heeft ze daar vast gelijk in, maar er is meer dan ‘cool’.
Beeld en geluid zijn er continu op gericht te imponeren, en doen dat ook. Het zwart is zeldzaam zwart, de stilering gothic, de muziek, een pompende soundtrack van Paul Haslinger knalt overal vandaan en de talrijke actiescènes zien er spectaculair en overtuigend uit. De voorbeelden zijn gemakkelijk herkenbaar: The Matrix, Blade en The Crow. Het verhaal wist mij echter matig te boeien, omdat te veel zaken niet uitgewerkt worden, waaronder de karakters. Voor acteren en enig gevoel (watte?) lijkt geen tijd, want er wacht alweer een volgend gevecht. Een echte actiefilm dus, de horror is bijzaak. Als het snoepje Beckinsale dan eens een paar zinnen mag zeggen doet ze dat zo houterig als een derderangs soapactrice. Kortom, het is maar wat je van een film verwacht.
De aspect ratio van de DVD wijkt af van het oorspronkelijke bioscoopformaat. Normaal is dat erg storend, maar hier valt dat reuze mee, alsof er bij het filmen al rekening mee gehouden is. Overigens is er ook een uitgebreide versie van de DVD verkrijgbaar, Supremacy Edition geheten, waar de film wel in het originele Cinemascope formaat te zien is, in een iets langer durende montage, inclusief commentaarkanaal en wat andere extra’s. Op de bekeken ‘Special Edition’ staan ook al wat extraatjes, waarvan de drie kwartier durende documentaire ‘Fang vs Fiction’ het interessantst is. Hierin worden de fenomenen vampiers en weerwolven in historisch perspectief geplaatst, met gesprekken met deskundigen en enkele hedendaagse freaks, geïllustreerd met fragmenten uit griezelklassiekers en de net besproken film.
Aanvullende informatie:
VS, 2003
Speelduur: 118 minuten (en niet 78 zoals op het hoesje staat)
Regie en scenario: Len Wiseman
Muziek: Paul Haslinger
Met: Kate Beckinsale, Scott Speedman, Michael Sheen
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DTS en Dolby Digital 5.1
Uitgave: DFW www.dfw.nl
