REVIEW

David Roth - Pearl Diver

Jan de Jeu | 22 april 2004

Hoewel deze zanger / tekstschrijver in de Verenigde Staten reeds zes andere CD’s op zijn naam heeft staan is het voor het eerst dat ik van zijn bestaan kennis neem op het moment dat ik deze CD zie. Het is zijn eerste release op het Stockfisch label en daarmee wordt hij ook voor mij interessant.

David Roth - Pearl DiverTenslotte weet ik bij dit label vrijwel zeker waar ik aan toe ben. De opnames van Gűnter Pauler die ik tot nu toe gehoord heb zijn klankmatig immer ausgezeichnet en de muzikale en technische kwaliteiten van instrumentalisten, zangers en zangeressen altijd weer bovengemiddeld interessant. Ook het booklet bevat meer informatie dan bij andere maatschappijen. Met de aankoop van een CD ( of LP ) uit het steeds groeiende oeuvre wordt dan ook nooit echt een risico gelopen dat het aangeschafte werk achteraf toch tegenvalt. Vooropgesteld natuurlijk dat de luisteraar houdt van typische singer / songwriter muziek; sterke gevoelsrijke teksten die gezongen worden door een over het algemeen aangenaam warme rijke – meestal mannelijke - stem, ondersteund door virtuoos bespeelde akoestische instrumenten – met de nadruk op gitaar - die de ruimte krijgen om te soleren en te excelleren.

Roth past perfect binnen die omschrijving. Geboren in Chicago als de zoon van een echtpaar dat hun brood verdient in de showbiz – mama als zangeres van een bigband en papa als Maître D’ van het legendarische Chez Paree Cabaret – groeit hij op tussen sterren als de McGuire Sisters, Mel Torme en Jimmy Durante. In High School neemt hij, in een poging om zijn ernstige verlegenheid te overkomen, de gitaar ter hand. Dat dit gelukt is blijkt wel uit het feit dat hij tegenwoordig optreedt voor grote groepen mensen.

David heeft een heldere, zachte emotievolle stem waarmee hij de door hem geschreven songs met grote intensiteit overbrengt. Van de dertien nummers op deze CD is er één instrumentaal; het tiende met als titel ‘St. Blasien Breath’. Daarin bespeelt hij de uit klei vervaardigde, uit drie kamers opgebouwde, Ocarina. Bij de opname zijn geen overdubs gebruikt. Van de overige nummers is alleen het bekende ‘Vincent’ niet van zijn hand. Zelf prefereer ik deze uitvoering boven het origineel van Don McLean. De stemmen van David en Christina Lux harmonieren prachtig met de door David bespeelde Santa Cruz gitaar, de door Chris Jones bespeelde Lowden en de fretless bass in de handen van Hans-Jörg Maucksch. Namen die ook op andere Stockfisch releases voorkomen en steeds opnieuw garant staan voor kwalitatief hoogstaande begeleiding. In de overige elf nummers beschrijft Roth sterk uiteenlopende thema’s. Bijvoorbeeld over het steeds verder toenemende geweld in de maatschappij – ‘That Kind Of Grace’ – of over verliefdheid; ‘Rising In Love’. Bij nadere beschouwing van de teksten blijkt dat letterlijk over elk woord nagedacht is. Soms levert dat een woord op waarmee hij een gebeurtenis beter kan omschrijven dan met de gangbare term. Zo vind ik de titel van het voornoemde ‘Rising in Love’ veel beter toegesneden op het gevoel dat past bij het verliefd zijn dan het aloude ‘Falling in Love’. Zoals ; ook deze CD kan door de liefhebber ongehoord aangeschaft worden.   
 

Aanvullende informatie:

Format: CD: SFR 357.6031.2  Ook verkrijgbaar als LP: SFR 357.8031.1
Label:  Stockfisch Records
  St.Blasien/Herrenhaus
  D-37154 Northeim
  Deutschland
  Tel.  +49(0) 5551 61313
  Fax. +49(0) 5551 8020
  www.stockfisch-records.de






EDITORS' CHOICE