REVIEW

Harry Belafonte

Jan de Jeu | 23 oktober 2003

Harry Belafonte - The Midnight Special

Harry Belafonte - The Midnight SpecialWelke audiofiel kent deze zanger eigenlijk niet? De opnames van zijn concerten in Carnegie Hall zijn klankmatig van een uitzonderlijke kwaliteit en de originele persingen van deze juweeltjes zijn dan ook gezochte verzamelaars objecten die hoge prijzen opbrengen. Een voordeel van de vinyl revival is dat er steeds meer albums opnieuw uitgebracht worden, veelal op 180 gram vinyl. De genoemde live registraties zijn al langer op nieuw vinyl te koop en nu is er dan een Duitse re-issue van Speakers Corner Records van het in 1962 door Bob Simpson geregistreerde album ‘The Midnight Special’.

De zanger / filmster / entertainer wordt in 1927 in de New Yorkse wijk Harlem geboren als zoon van een vader die afkomstig is uit Jamaica en een moeder die haar wortels in Martinique heeft. Het gezin is arm en hij heeft geen makkelijke jeugd. Zijn vader is vaak afwezig en verlaat uiteindelijk het gezin. Zijn moeder neemt hem op 9 jarige leeftijd mee naar Jamaica waar hij een aantal jaren blijft alvorens hij in zijn tienertijd terugkeert naar New York. Aanvankelijk wil hij acteur worden maar de enige rollen waarop hij aanspraak kan maken zijn van het type ‘Uncle Tom’ waarna hij als zanger begint in de ‘Five O’Clock Club’ in Miami. Hij lijkt op weg naar het grote succes maar op een dag stopt hij abrupt. Hij kan niet langer tegen de in Miami strikt gehanteerde rassenscheiding. Bij terugkeer in New York opent hij met vrienden het hamburger restaurant ‘The Sage’ in Greenwich Village waar hij na sluitingstijd ook zelf optreedt. Hij begint als folk zanger waarbij hij bewust vermijdt om te verworden tot een soort tweede Burl Ives. In plaats daarvan ontwikkelt hij zijn eigen stijl, daarbij onder andere terug grijpend op zijn Caribbean roots. In het begin van de vijftiger jaren heeft hij zijn eigen geluid gevonden en in 1954 heeft hij een eerste hit met ‘Matilda’. Ook zijn eerste film ‘The Bright Road’ is een succes. Het uit 1956 daterende album ‘Calypso’ maakt hem tot een echte mega ster en vanaf dat moment is hij ‘The King Of Calypso’. Nog steeds associeren verreweg de meeste mensen hem met een song uit deze periode; zijn grootste hit ‘Day-O’ oftewel ‘The Banana Boat Song’.      .

Wanneer hij ‘The Midnight Special’ opneemt is hij als 35 jarige de op dat moment meest bekende zwarte zanger in de Verenigde Staten. Dan beperkt hij zich ook niet langer tot folk muziek maar heeft hij zijn terrein uitgebreid tot gospel, blues, calypso en traditionals. Het titelnummer, een traditional in een arrangement van Belafonte, is een song die ook door onder andere Odetta en Pete Seeger op de plaat gezet is. Belafonte geeft er een geheel eigen interpretatie aan en voor mij is het één van de highlights van deze plaat. Er is nog een reden waarom dit nummer bijzonder is. Het is namelijk de eerste opname waarop Bob Dylan, hier bekend als ‘Blind Boy Grunt’, te horen is. Hij is ingehuurd om op enkele tracks mondharmonica te spelen. Bob kon echter minder goed overweg met de perfectionist Belafonte met als gevolg dat hij uiteindelijk alleen in het eerste nummer te horen is.

Harry BelafonteHet tweede nummer ‘Crawdad Song’ is een folk original maar Harry tovert het om in een swingend bigband stuk en als zodanig opnieuw een hoogtepunt op deze schijf. Het bluesy ‘Memphis Tennessee’ vind ik één van de mindere nummers. Hetzelfde geldt voor het nummer van Paul Clayton ‘Gotta Travel On’ dat ook door de eerder genoemde Bob Dylan op de plaat gezet is. Waarbij ik me overigens haast om te zeggen dat ook de mindere nummers op deze LP voor de liefhebber van het specifieke stemgeluid van deze Jamaicaan niet te versmaden zijn. Kant twee opent met ‘Did You Hear About Jerry’ een nummer dat erg succesvol was gedurende Belafonte’s voorafgaande Japanse tournee. Daarop volgt weer een hoogtepunt. De folk classic ‘On Top Of Old Smokey’ klinkt heerlijk bluesy en laat de ‘silky’ en ‘dusky’ stem van de zanger goed tot zijn recht komen. ‘Muleskinner’ is een countrynummer dat ook eens door Dolly Parton gezongen is en dat in de Belafonte versie aangevuld wordt met het fluiten en de uitroepen van de begeleidende achtergrondzangers. Het voorlaatste ‘Make A Long Time Man Feel Bad’ is de blues van een langgestrafte en wederom één van de sterkste songs op het album. De hekkensluiter is een fraaie uitvoering van de overbekende gospel ‘Michael Row The Boat Ashore’ maar voor mij persoonlijk te zeer afgekloven om nog interessant te kunnen zijn. 

Wederom een album dat duidelijk maakt dat men in de zestiger jaren van de vorige eeuw heel goed wist hoe men, ondanks de vaak minimale technische faciliteiten, een geweldige geluidsopname moest maken. De 180 gram persing op virgin vinyl laat het geluid fris, helder en met behoud van de opnameambiance de ruimte in stromen. In mijn platenkast staat hij in het rijtje platen dat met regelmaat gedraaid wordt. 


Over de LP:
Harry Belafonte: The Midnight Special
RCA LSP-2449

Speakers Corner Records
Starkenbrook 4
D-24214 Gettorf
Deutschland
www.speakerscorner.de   

Distributeur voor Nederland;
Technicom
Tel. 035-6237170


EDITORS' CHOICE