Masked and Anonymous (Music from the Motion Picture)

Bob Dylan speelt de hoofdrol in een film die speelt in een denkbeeldig Amerika dat verwikkeld is in een burgeroorlog. Met het doel het volk weer in het gareel te brengen wordt de oude zanger Jack Fate uit de gevangenis gevist om een benefietconcert te geven. Fate schreef songs als The Times They Are a Changin` en Like a Rolling Stone, dus dat paste redelijk op het lijf van Dylan. De andere personages schijnen allemaal gebaseerd te zijn op figuren uit zijn verhalende songs. Smullen dus voor de fans.

In Amerika werd de film op zijn zachtst gezegd verdeeld ontvangen. Twee korte gesproken fragmentjes die voorafgaan aan het eerste en het laatste nummer van de CD geven een tamelijk verontrustend beeld op het vertoonde acteerwerk: erg onecht, meer voorgelezen dan gespeeld. De cast overziend kan het spel niet over de hele linie van dit niveau zijn, want er doen veel grote namen mee: John Goodman, Jessica Lange, Jeff Bridges, Mickey Rourke, Penelope Cruz, Angela Basette. Hier is Masked and Anonymous voorlopig nog niet te zien, het is me niet bekend of de film überhaupt gaat rouleren. We doen het dus even met de CD.

De ware Dylan fan, en ik ken er een paar die daar ver in gaan, zijn altijd blij met iedere nieuwe schorre noot die de oude meester uit zijn strot laat komen. Toch lijkt het me voor hen teleurstellend dat van de acht nummers die Dylan als Jack Fate in de film zingt er slechts vier op deze CD staan. Naar nieuwe composities is het vergeefs zoeken. Diamond Joe en Dixie zijn traditionals, Down in the Flood en Cold Irons Bound oude composities in een nieuwe uitvoering. Het zijn ouderwets rockende, uitstekende uitvoeringen waar het spelplezier stomend van opstijgt. Plezier in het spelen lijkt sowieso hetgeen waar het Dylan tegenwoordig vooral nog om draait: zijn Neverending Tour doet nu al vele jaren de naam eer aan, de man weet van geen ophouden.

Masked and Anonymous is verder een vreemd allegaartje van covers door andere artiesten. Daar zijn enige categorieen in aan te brengen. Op de eerste plaats zijn er nummers die in andere talen vertaald zijn. In My Back Pages illustreren the Magokoro Brothers dat er in het Japans meer lettergrepen nodig zijn om iets te zeggen dan in het Engels. Het nummer blijft verder volledig intact en in de vertrouwde stijl. Dat geldt ook voor de Francesco de Gregori`s Italiaanse versie van If you see her, say hello in het Italiaans. De taal die ook gehanteerd wordt door Articolo 31, in een grappige rapversie van Like a Rolling Stone, met een sample van de originele versie. Sophie Zelman uit Zweden en de winnaars van het laatste Eurovisie Songsfestival, de Turkse Sertab, houden het bij het Engels, in  Most of the Time respectievelijk One More Cup of Coffee, waarbij het laatste nummer natuurlijk een extra Oosters tintje krijgt.

Dichter bij huis blijven Grateful Dead, Jerry Garcia, in live uitvoeringen van It`s All Over Now Baby Blue en Señor. Los Lobos bruist vertrouwd met On A Night Like This. Twee knallers zijn Gotta Serve Somebody door gospel zwaargewicht Shirley Caesar en City of Gold in een aanstekelijke, country-soul versie door the Dixie Hummingbirds, die zoals hun naam al aangeeft erg mooi samenzingen. Typisch genoeg komen die laatste twee nummers niet in de film voor.

 

De film lijkt dus niet meer dan een aanleiding om wat leuke covers in diverse stijlen, van artiesten uit alle windstreken bij elkaar te zetten. Lang niet allemaal nieuwe opnames. Maar wie er ook zingt: het blijft toch allemaal echt Dylan. Wie niet van hem houdt zal niet over de hele linie warmlopen voor deze CD. Zelf vond ik het een heel aangenaam plaatje.

Over de CD:
14 tracks, 66:29
Sony / Colombia records (www.sonymusiceurope.com, www.colombiarecords.com)
Website Bob Dylan: www.bobdylan.com
Website film: www.maskedandanonymous-movie.com