REVIEW

Getting My Brother Laid

Jan Luijsterburg | 27 augustus 2003

Getting My Brother LaidFilmfestival Rotterdam (zie ook mijn verslagen van het festival van 2003) is geen festival dat draait om de prijzen, zoals Cannes en Berlijn, maar ze zijn er wel. Er is bijvoorbeeld de prijs van de internationale filmkritiek, de FIPRESCI-prijs, vorig jaar gewonnen door Mein Bruder der Vampir van Sven Taddicken. En er zijn natuurlijk de Tiger Awards, voor een selectie films van beginnende filmmakers. Filmfestival Rotterdam brengt een aantal van deze Tiger films ook uit, in de filmhuizen en op DVD. Jammer dat deze film een veel minder geslaagde Engelse titel meekreeg. Blijkbaar bestaat het idee dat Duitse titels niet cool zijn. De Amerikaanse film Kissing Jessica Stein werd recentelijk ook al zonder die Duits klinkende achternaam uitgebracht. Terwijl de hier besproken film in Engeland gewoon My Brother the Vampire heet. Ik houd het maar op de originele titel en laat het doosje voor wat het is.

De tekst erop is trouwens wel erg adequaat. "Hartverwarmende, burleske film over een wonderlijke familie," zo begint de toelichting, en dat is terecht opgemerkt. Een vrolijke puinhoop is het daar in huis. Moeder houdt zich zeer op de achtergrond en laat de wereld maar een beetje aan zich voorbij gaan. Zoon Mike probeert de boel een beetje autoritair te leiden. Hij tracht moeizaam een relatie op te bouwen met de aardige Nadine. Veel aandacht gaat naar Josch, die zich steevast voorstelt als "geestelijk dement, vastgesteld op 12-12-1974." Hij draagt graag vampiertandjes en een lange cape, dan is hij "De Prins der Duisternis." Hij werkt op de sociale werkplaats, en wil ontzettend graag eens `bumsvögeln`, wat in de ondertiteling vertaald is als `wipneuken`. En wel met Nadine. Dat begint al aan het begin van de film, als Josch met zus Nic door het dakraampje Mike en Nadine in volle actie begluren. Iedereen vindt dat Josch op zijn dertigste inderdaad wel aan seksualiteit toe is. Nadine wil best meewerken, maar dat vindt Mike weer een minder goed plan. Pornoblaadjes, een cursus masturbatie en uiteindelijk zelfs een rampzalig verlopend bezoek aan een prostituee mogen niet baten. Een oplossing ligt dicht bij huis, want de eenzame puberzus Nic lijdt gigantisch onder haar maagdelijkheid. Ze probeert de wereld met haar gedachten, die we als voice-over horen, en haar digitale fotocamera te structureren. Dat doet ze over het algemeen niet erg handig, waardoor ze in een aantal penibele situaties terecht komt. Als het erop aankomt staat de camera tussen haar en `de daad`.  

Getting My Brother LaidMein Bruder der Vampir is een virtuoos vormgegeven, rijkgevulde film, met een duizelingwekkende vaart. Het verhaal wordt geordend met cijferreeksen: Nic somt in de loop van de film tien regels op. De eerste luidt: de eerste keer neemt niemand je meer af. De laatste: vergeet alle regels. De tijd is zichtbaar door een ingenieuze constructie van Josch, waarmee de dagen tot zijn verjaardag afgeteld worden. Er wordt nadrukkelijk met stijlvormen gespeeld. De vampierscènes zien er uit als oude griezelfilms, en als Nic inbreekt bij een beoogd vriendje is dit gefilmd als een jaren zeventig politieserie, compleet met split-screens. Dat de film niet bezwijkt onder deze stortvloed van ideeen is te danken aan het jeugdig enthousiasme waarmee de film gemaakt is, en dat de grootste charme ervan uitmaakt. De lichte, komische stijl deed me nog het meest denken aan die van Scandinavische jeugdfilms, wat zeker niet als een negatieve kwalificatie gezien moet worden. En laat niemand meer beweren dat Duitsers geen humor hebben.

Jammer aan de DVD is dat het beeld niet op het anamorfe 16:9 formaat is weergegeven, maar als letterbox binnen een 4x3 frame is geplaatst. Dit is op een breedbeeld televisie wel zonder vervorming schermvullend te bekijken (de ondertitels dreigen iets onder het scherm te verdwijnen maar zijn nog goed leesbaar). Wel gaat het ten koste van de beeldscherpte. De felle kleuren zijn heel fraai, maar het beeld wordt wat korrelig. Anamorf 16:9 zou toch inmiddels wel standaard moeten zijn voor DVD (tenzij het originele beeldformaat van de film 4:3 is natuurlijk).

Getting My Brother LaidDaar staat tegenover dat er een aantal leuke extra`s opgenomen zijn. Er is een aflevering van het toenmalige VPRO filmprogramma Stardust, met een interview met Sven Taddicken. Tevens geeft hij uitleg bij het oorspronkelijke einde van de film. Na het punt waar de film nu stopt ging het verhaal nog vijf minuten verder. Hij vertelt waarom hij besloot dit stuk er af te knippen.

Taddicken (1974) maakte Mein Bruder der Vampir terwijl hij nog op de filmacademie zat. Voor een afstudeerfilm was hij veel te lang. Het examen werd uiteindelijk behaald met de 16 minuten durende zwartwit film Einfach so bleiben, die als bonus op de DVD staat. Ook deze film is razendknap gestructureerd. Geen humor dit keer, maar een somber verhaal over een meisje dat met het lijk van haar vriend opgescheept zit. Een knappe film die ik twee keer aandachtig moest bekijken om hem te vatten.

Over de DVD:
Speelduur 90 minuten
Duitsland, 2002
Regie: Sven Taddicken
Scenario: Matthias Pacht
Productie: AAMBIT Film und Fernsehproductio, Christian Hünemörder, Michael Jungfleisch
Camera: Daniela Knapp
Montage: Jens Klüber
Art direction: Kàroly Pàkozdy
Muziek: Putte
Met: Roman Knizka, Marie-Luise Schramm, Hinnerk Schönemann, Julia Jentsch, Alexander Scheer
Beeld: 16:9, niet anamorf
Geluid: Dolby Stereo
Extra`s: interview (Stardust), alternatief eind en korte film Einfach so bleiben (16 minuten).
Uitgave: International Film Festival Rotterdam/Tiger release (www.filmfestivalrotterdam.com), Filmfreak Distributie (www.filmfreaks.nl)

 






EDITORS' CHOICE