REVIEW

Brent Lewis en Kodo

Dr. Longbeard & Marja | 13 december 2000

Ikauma drums
Sai-So

Listen to the drum

Deze keer een dubbel recensie van twee bijzondere instrumentale CDs. Beide zijn niet alleen opnames van slagwerk, maar ook zijn het producten van vergaande manipulatie met overdubs en/of samples. Verder versmelten op beide CDs stijlen en klanken uit diverse culturen.

Brent Lewis is een amerikaanse percussionist die zelf zijn instrument heeft ontwikkeld. Zijn `Ikauma" drums bestaan uit een driekwart-rond frame met daarop 22 chromatisch gestemde trommels. De trommels bestrijken een bereik van bijna 2 octaven van een A tot een F#. Door deze stemming is de drumkit te bespelen als een piano. De CD "Earth Tribe Rhythms" bevat 10 stukken, allemaal van de hand van Lewis. Tegen alle verwachtingen in blijft de hele plaat boeien, niet in het minst omdat door de stemming van de trommels het mogelijk is melodien te spelen. Dat doet Lewis dan ook en voornamelijk met de bassen. Het openingsnummer "Doom Tac a Doom" laat direct horen wat de mogelijkheden zijn van de Ikauma drumkit. Van rollende `glisandos` over een groot toon bereik tot krachtige stuwende bassen. De melodie van "Ikauma Jungle Jam" is aanstekelijk en "Bone to Bone" komt in de buurt van een popsong die in je hoofd blijft hangen. Tropische sferen komen naar boven in "Caribbean Sea" waar de Ikauma nu en dan doet denken aan een steel pan. Hoogtepunt van de opname is "Tribal Consciousness" waar met overdubs diverse andere percussie instrumenten zijn toegevoegd.

Heel anders van opzet is Sai-So van Kodo. Bij deze CD zijn originele mastertapes van het grandiose album `Ibuki` van Kodo aan diverse DJs en remixers ter beschikking gesteld. Zo denkt Kodo een definitief antwoord te geven op de vele illegale samples die van hun werk worden gemaakt en gebruikt door veel DJs. De Kodo drummers zijn lid van de Japanse Taiko stroming van drummers. Zij streven naar absolute perfectie op het gebied van drummen.

Het resultaat is een mengeling van traditionele Japanse drum klanken en de nieuwste electronische. De meeste nummers kunnen het best beschreven worden als chill out muziek omdat ondanks de fanate drummers van Kodo de mixers er zachte zwoele melodielijnen overheen leggen. Uitzondering is het derde nummer van de totaal 10, "Wax Off". Hier hebben David Beal, David Baron en Lindsay Kehan drie originele stukken samengevoegd en de beats meer de voorhand laten hebben.

Omdat veel mixers op de CD gebruik maken van dezelfde originele stukken is een aardig vergelijk te maken tussen de stijlen van de mixers. Bill Laswell, de producer van de originele `Ibuki`, maakt van "The Hunted" en "Nanafushi" een heel ander gebruik dan Strobe in zijn bewerkingen van die nummers. Anders dan veel remix CDs bevat deze een geheel. Alle bewerkingen zijn smaakvol en net respect gemaakt voor de Kodo drummers.

De beide hier besproken uitgaven laten horen dat drummen meer is dan ritme aangeven in een vierkwarts maat en dat een samekomen van veel stijlen en stromingen een verrijking van ons muzikale beleven is.


EDITORS' CHOICE