Het is dit jaar 25 jaar geleden dat Paul Simon zijn album Graceland presenteerde. Graceland is voor veel muziekliefhebbers een mijlpaal in de muziekgeschiedenis. Vanavond treedt Paul Simon samen met Ladysmith Black Mambazo op in de Amsterdamse Ziggodome om dat te vieren.
Als muziekliefhebber heb je van die momenten dat je je weer opnieuw realiseert hoe mooi muziek kan klinken. Dat je weer even wakker geschud wordt uit je muzikale comfort zone en dat je denkt: ‘Oh, zo heb ik het nog nooit eerder gehoord’, of ‘Dit is toch wel heel bijzonder’. Voor mij persoonlijk waren dat bijvoorbeeld de ontdekkingen van cd’s als Peace at Last van The Blue Nile, Moon Safari van Air en Norwegian Mood van Kari Bremnes. Die cd’s lieten muziek horen die je ‘wow’ kreten deed slaken. En waar we waarschijnlijk vandaag de dag de zogenaamde X-factor aan zouden hangen.
De cd waar het bij mij allemaal mee begon, wat betreft de ontdekking van hoe mooi muziek op een cd kon klinken, was Graceland van Paul Simon. Ik herinner me nog goed wanneer ik deze muziek voor het eerst hoorde. Het was tijdens een korte zomervakantie, 25 jaar geleden. In de tijd dat ik bijzonder ambitieuze dingen op een racefiets deed. Dat wil zeggen: veel trainen om steeds beter te worden (nu is het meer: trainen om niet slechter te worden). Dus mijn fietsvriend en ik hadden het plan opgevat om op trainingskamp te gaan in de omgeving van Venlo. Want Venlo, dat was Limburg en Limburg: dat was klimmen. En klimmen was weer precies waar wij goed in wilden worden. Maar Venlo en omgeving bleek net zo vlak als de ons bekende Friese fietspaden. Hadden wij weer… We probeerden er toch maar het beste van te maken, verandering van omgeving is ook op de fiets toch prettig en de stad Venlo en de plaatsen rondom bleken ons wel te kunnen boeien.
Na een zware trainingsrit op een van de warmste zomerdagen dat jaar (toen had je nog echte zomers…) waren wij wel toe aan een koele versnapering. Dus wij in de buurt van Venlo op zoek naar een leuk terras. Terwijl we het centrum van Tegelen naderden met onze snelle fietsen, hoorden in de verte muziek klinken. Muziek die bijzonder goed paste bij het zonnige weer. Het leek wel of die muziek live werd gespeeld, zo goed en ‘stevig’ klonk het. In ieder geval maakte het ons dermate nieuwsgierig dat wij op zoek gingen naar de bron. Die hadden we snel gevonden (zo groot is Tegelen nou ook weer niet). Het bleek echter niet om een live-band te gaan, die op deze zomers avond stond te spelen, maar een set met twee gigantisch grote luidsprekers. En luid spraken ze!
Paul Simon met zijn Graceland tour, in het Londense Wembley ((c) Philip Hollis)
De speakers stonden buiten voor een hifi-zaak opgesteld. Ik weet helaas niet meer om welk merk het ging - ik was destijds nog niet zo into audio. Ik weet ook niet meer welke zaak het was, maar dat moet haast wel Stassen Hifi zijn geweest, als ik nu terugredeneer. Voor een statig, wit geverfd pand stond spontaan een groep mensen te luisteren naar de muziek die uit die enorme klankasten vloeide. Vaststellen dat het om muziek van Paul Simon ging, was een stuk minder lastig. Diens stem herken je uit duizenden.
De betreffende hifi-zaak liet integraal zijn nieuwe album horen, Graceland, zojuist aangekomen bij het vijfde nummer - Diamonds on the soles of her shoes. Alleen de titel verdient al een literaire onderscheiding. De muziek was verpletterend. Nooit eerder had ik zoiets gehoord. Amazing! We hebben vervolgens de hele cd staan afluisteren en we wisten het zeker: Graceland ging een heel belangrijk album worden. Dat is ook ongeveer de enige keer geweest dat ik een goede voorspelling op muziekgebied heb gedaan (de andere was het album van Jeff Buckley, toevalligerwijs bijna met dezelfde naam: Grace).
Eenmaal thuisgekomen na die vakantie heb ik Graceland direct aangeschaft. Maar nooit heeft het album meer zo mooi geklonken als op die mooie zomermiddag. Ik besefte toen ook voor het eerst wat een goede audio-installatie kan bijdragen aan het echt laten horen van wat een muzikant op plaat of cd zet. Op dat moment is waarschijnlijk mijn liefde voor muziek, maar vooral ook mijn zoektocht naar betere weergevers van mooie muziek begonnen. Dat heeft tot nu geleid langs mooie muzikale, audiofiele wegen, maar daar ga ik het nu niet over hebben. Ik denk dat Paul Simon met zijn album Graceland bij veel muziek- en audioliefhebbers behoorlijk wat heeft losgemaakt. En de zoektocht naar betere audio-apparatuur heeft gestimuleerd. Op zoek naar het ultieme high-end geluid, wat dat ook moge zijn en hoe verschillend dat voor een ieder van ons wordt ingevuld.
Vanavond treedt Paul Simon op in de vanwege de akoestiek nu al veelgeprezen Ziggodome. Samen met de Afrikaanse band Ladysmith Black Mambazo speelt Simon het album ter ere van het 25-jarig jubileum integraal. Er zijn nog enkele kaarten beschikbaar. Ik zou er eigenlijk naar toe moeten gaan. Misschien klinkt Diamonds on the sole of her shoes vanavond nog mooier als toen op die zomermiddag in Tegelen...
