Mobile Fidelity Sound Labs heeft de handen weten te leggen op de originele mastertapes van één van de meest invloedrijke platen uit de geschiedenis van de popmuziek. Het Amerikaanse antwoord op een succesvol Beatles-album kwam uit in de tweede helft van de zestiger jaren en was een instant-classic. Voor het eerst te krijgen op een luxe hybride sacd in een stereo-uitvoering.

Pet Sounds van The Beach Boys wordt nog steeds gezien als één van de meest belangrijke platen uit de popmuziek, naast Sgt. Pepper’s Lonely Heartsclub Band van The Beatles. Maar dat album zou er zonder deze productie uit 1966 niet eens geweest zijn. Het was Brian Wilson die in 1965 luisterde naar het album Rubber Soul van Paul McCartney en de zijnen en zich genoodzaakt voelde om een sterk antwoord te bieden. Gedreven door deze wedijver ging Wilson een samenwerking aan met Tony Asher en leverde in slechts enkele maanden tijd de basis voor één van de grootste successen van het collectief The Beach Boys. Zo’n groot succes zelfs, dat The Beatles zich geroepen voelden om een minstens zo goed album op de markt te brengen als antwoord. IJdelheid kan een mooi ding zijn…

Anders dan op voorgaande albums werd de surfmuziek op Pet Sounds versterkt door instrumenten van divers pluimage, veelal bespeeld door Brian Wilson zelf. Accordeons, fluiten, violen (zelfs bespeeld met een colaflesje), orgel, piano, saxofoons, arresleebellen… het gaat maar door met de muzikale innovaties. Allemaal verpakt in erg toegankelijke songs die stuk voor stuk hun airplay waardig waren en nog steeds zijn.

Ook valt op het album een voorzichtige maar duidelijke stap naar de psychedelische muziek te herkennen. Niet in de laatste plaats veroorzaakt door het –matige- gebruik van verdovende/ geestverruimende middelen. Verder de verhoogde zangstijl van Brian en Carl Wilson die zorgde voor een nog toegankelijker geluid van de band. De hits volgden vanzelf. Wie kent tracks als Sloop John B, Wouldn´t It Be Nice, God Only Knows en Caroline, No vandaag de dag niet uit het hoofd?

Het standaard jaren zestig format van zo’n vijfendertig minuten muziek met dertien nummers verdeeld over twee plaatkanten. De stereo-mix werd pas in de jaren negentig gemaakt, met goedkeuring van Brian Wilson zelf, want hij was ook dertig jaren eerder verantwoordelijk voor de productie. MoFi heeft deze mastertapes behandeld op hun eigen systeem en zorgt nu voor een prima herpersing waarvan vooral de sacd-laag van het hybride schijfje zorgt voor muzikaal genieten. Warmer dan het origineel, helder en niet teveel gedempt als het gaat om de totale muziekbeleving. Nog steeds klinkt het album zoals het hoort te klinken, dus verwacht niet een nieuwerwetse dynamiek. Maar wel een verzamelwaardig gelimiteerd album dat nog nooit zo goed heeft mogen klinken…

Label: Mobile Fidelity
Sound LabSpeelduur: 37:33 minuten
Website