Het is vast een vooroordeel, maar zeker in films is het in gesloten religieuze gemeenschappen op het platteland vaak niet pluis. Neem het mennonietstadje in het Canadese Ontario waar de titel van deze film naar verwijst. Wat er aan de hand is wordt ook meteen verklapt: er is een meisje vermoord. Zoiets heeft politieman Walter niet eerder aan de hand gehad. En er zijn liederen.

Van buiten lijkt het een flegmatieke, saaie man, die Walter. Uit korte flitsen is af te lezen dat hij ook een impulsieve, zelfs gewelddadige kant heeft. Hij is bekeerd tot het doopsgezinde geloof en getrouwd met een supersaaie vrouw. Hij spreekt ook de taal die hoort bij de Friese oorsprong van de kerk, maar wordt daarmee nog bepaald niet geaccepteerd in de gemeenschap. Er is duidelijk sprake van een belastend verleden, maar wat er gebeurd is blijft vaag. Wellicht heeft het iets te maken met zijn ex-vriendin Rita, die hij moeilijk los kan laten. Ze heeft hem verlaten voor een asociale, onsympathieke man, met wie Walter het in zijn functie regelmatig aan de stok heeft.

Dat deze man de dader is – zijn grijns met afzichtelijk gele tanden zegt genoeg – ligt vanaf het begin voor de hand. Walter heeft hem iets zien dumpen op de plek waar het lijk gevonden werd. Echter, Rita levert een alibi en Walter’s visie wordt als vooringenomenheid geduid: hij heeft boter op zijn hoofd door zijn verleden. Stof voor een intense worsteling.

Regelmatig verschijnen er bijbelse leuzen in beeld in dreigende letters, op bijna schermvullend formaat. Nog meer indruk dan de fraai geschoten beelden en het spel van Peter Stormare maakt de percussieve gospelmuziek van Bruce Peninsula. De songs, voor een deel ook te vinden op de twee albums van deze band, zijn luid op de voorgrond geplaatst en krijgen alle ruimte om de kijker omver te blazen – regelrecht de getormenteerde wereld van Walter in. 

Regisseur Ed Gass-Donnelly hield zijn film beknopt en liet de muziek een deel van de plot overnemen. Het verhaal van de film is voorspelbaar en nauwelijks relevant. Dat veel onduidelijk blijft vergroot de emotionele impact aanzienlijk. Mysterie heeft meer kracht dan alles weten.  

Aanvullende informatie:
Canada, 2010
Speelduur: 72 minuten
Regie, scenario en montage: Ed Gass-Donnelly
Productie: Ed Gass-Donnelly, Kim Lee
Camera: Brendan Steacy
Art direction: Rachel Ford
Muziek: Bruce Peninsula
Met: Peter Stormare, Jill Hennessy, Martha Plimpton, Aaron Poole
Beeld: 1:2,35 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: de Filmfreak
Website
 Soundtrack via Spotify