Een snelle blik op de homepage van ‘die andere Nederlandse audio site’ leert op 13 juni dat de Tivoli Audio Pal Fashion Collectie gearriveerd is. Een gelimiteerde versie van de draagbare Tivoli Pal die alleen gedurende de komende zomermaanden te koop zal zijn en uitgevoerd is in de kleuren Pink, Blue Sky, Lime en Orange. Terstond gaan mijn gedachten terug naar de meest recente Lente HiFishow in de Doelen waar deze beauties voor het eerst aan het publiek getoond werden. Beauties met name in de ogen van mijn vierjarige dochtertje Isabeau die op de dag dat zij samen met moeder Antoinette de beurs bezoekt keer op keer terugrent naar de plek waar de opvallend gekleurde exemplaren ‘on display’ staan. Vooral de Pink variant veroorzaakt een smeltende blik in haar glanzende oogjes. Ter plekke beloof ik dat ze er één van me zal krijgen zodra hij leverbaar is.

Isabeau is een dag later al vergeten dat die belofte gemaakt is maar haar mama herinnert mij in de daarop volgende maanden met enige regelmaat aan de gedane belofte. Deze maakt schuld dus daags na de aankondiging van de aankomst in onze Lage Landen klik ik de rubriek winkels op HiFi.nl aan teneinde de dichtstbijzijnde Tivoli dealer te traceren. Dat blijkt Audio Excellence te zijn met als gevolg dat ik de daaropvolgende zaterdag voor een groot deel doorbreng op de luisterbank, zittend voor een installatie bestaande uit Linn voorversterker en bijbehorende monoblokken, Master Three luidsprekers, Nirvana bekabeling, een Audio Research CD3 en een Avid draaitafel met Rega arm en Lyra element. Tenslotte is het voor mij onmogelijk om een zaak van een audio specialist te bezoeken zonder uitgebreid naar muziek te luisteren. Tussendoor vraagt Jan Verlegh, die even kort de doos opent waardoor ik een glimp van de inhoud opvang, of ik zeker weet dat dit de kleur is die ik wil hebben. Pffffffff, dit is inderdaad wel heel erg roze! Een beetje zoals ik mij herinner dat vroeger de Bazooka kauwgum - zou dat merk trouwens nog bestaan? - er uit zag. Precies de juiste tint dus.

Bij thuiskomst zitten de dames in de tuin. Op het moment dat Isabeau - die weet dat ze een cadeautje zal krijgen - mij in de kamer ziet lopen komt ze door de bijkeuken naar binnen gerend. Verwachtingsvol klinkt het; "Heb jij een cadeau voor mij?" Ik wil haar de doos aanreiken maar ze reageert niet. Ik begrijp niet wat er aan de hand is maar gelukkig heeft mama, die inmiddels ook binnengekomen is, meer ervaring met dit soort situaties. "Papa moet een cadeau natuurlijk wel van achter zijn rug te voorschijn toveren hè?" Dat blijkt het geheim te zijn want nu pakt ze het wel aan. Het openmaken is door de dubbele sluiting nog wat te ingewikkeld voor haar maar zodra ik het hebbedingetje uit zijn omhulsel bevrijd heb klinkt het blij; "Ooooooo, een radio, wat mooi!". Ik krijg een dikke kus, vervolgens bekijkt ze het apparaat van alle kanten, zet het op tafel en gaat ervoor zitten. “Vind je hem mooi?” vraag ik. "Zit daar een liedje in?" vraagt ze hoopvol. "Ja, luister maar" zeg ik terwijl ik de knop omdraai. Een stralende lach is mijn beloning.
 
Wanneer ik de daarop volgende dinsdag rond half zeven thuiskom staat mij een fonkelend groenoogje op te wachten. "Waarom heb jij je mobiel niet aan staan?" "Hallo schat, is er iets?" "Weet jij wie jou al enkele uren probeert te bereiken?" Nu valt het kwartje - dient het toch nog ergens voor - en ik sprint naar de telefoon. "Ik heb je versterker binnen, Jan. Wanneer wil je hem hebben?" Hoezo retorische vraag. Het avondeten kan me verder gestolen worden en binnen enkele minuten ben ik op weg naar het midden des lands. De files staan gelukkig in de banen van het tegemoetkomende verkeer en drie kwartier later stop ik, nog net niet met gillende banden, voor het bedrijfspand. Nog voor ik de bel aanraak gaat de deur open. Misschien toch wat te luidruchtig tot stilstand gekomen? De brede grijns op het gezicht tegenover me doet me denken aan die van een vader die op het punt staat zijn lang verwachte eerstgeborene aan het kraambezoek te presenteren. Vanuit de werkplaats komt het geluid me al tegemoet.

Daar staat hij dan, tussen allemaal broertjes. Of zijn het zusjes? Nee, geen twijfel mogelijk; dit zijn stevige, robuuste, zelfbewuste, uit de kluiten gewassen mannen! "Is dit…?" vraag ik met een stem die ik nog maar nauwelijks onder controle heb. "Die spelende is jouw exemplaar" klinkt het als antwoord. Natuurlijk, deze man kijkt ieder door hem geïmporteerd apparaat na alvorens hij hem uitlevert. De luidsprekertjes van het type boekenplank zijn in mijn ogen en oren wegwerp exemplaren en ook de cd speler die als bron fungeert is niet echt bijzonder maar desalniettemin is de klank gloedvol, transparant en uiterst muzikaal. Mijn gedachten worden geraden. "Ja Jan, en dat dus koud uit de doos!" Pfffff, dat belooft wat wanneer ik deze geïntegreerde versterker aan het eind van de week - mits de nieuwe luisterruimte dan klaar is - aan ga sluiten op mijn Magneplanar 1.6 magnetostaten en mijn Clearaudio / VPI / Sphinx frontend. Verbaasd blijf ik nog enige tijd staan luisteren en één gedachte dringt zich daarbij steeds opnieuw aan mij op; wat speelt dit extreem goed!

Isabeau kijkt mij met grote ogen aan wanneer ik later op de avond zuchtend en steunend de doos met circa 40 kilo aan ultieme muzikaliteit, transparantie, kracht, beheersing, detaillering, druk, rust en emotie over de drempel draag. "Moet zij niet op bed liggen?" kan ik nog net uitbrengen voordat ik de versterker behoedzaam op de woonkamervloer neervlij. "Nee, morgen hoeft ze niet naar school dus ze kan uitslapen. Bovendien wil ze graag het cadeau zien dat papa voor zichzelf gekocht heeft." "Je mag er even naar kijken" zeg ik terwijl ik de tape doorsnijd en de doos open. Ik pak de in een zwart fluwelen zakje gehulde strak gelijnde aluminium afstandsbediening tussen het verpakkingsmateriaal uit en verwijder de plastic zak met de gebruiksaanwijzing, de batterijen voor de remote en een set jumpers. "Woooooooo, die is groot!" roept ze uit als ze zicht krijgt op de zilverkleurige metalen bovenplaat met de rechthoekige ventilatieroosters en de fraai gestileerde letters en Romeinse cijfers die tezamen merk en typenaam vormen. Ik knik bevestigend; "Ja, en hij zit boordevol liedjes.”