Hoe belangrijk u het als lezer vindt weet ik niet, voor mij was vorige week de geboorte van mijn eerste kleindochter het grote nieuws. Het in een veel te groot, roze pakje gehulde nieuwe wereldburgertje maakt een goede start met een paar zorgzame ouders en twee paar opa’s en oma’s die overal raad op weten.
Hoewel het meiske met de naam Britt niet bij ons thuis is geboren, merken we toch dat de wereld op zijn kop staat. De telefoon is permanent bezet, afspraken schuiven naar voren en naar achteren en veel tijd om naar muziek te luisteren blijft niet veel over. Om zo af en toe te ontsnappen aan luiers, baby badjes, voeding en vooral praten over baby’s, het aantal nieuwe oma’s en geboortes lijkt zich explosief te ontwikkelen in onze naaste omgeving nu onze eigen dochter is bevallen, kruip ik in mijn schulp, blijf lekker thuis en zet muziek of beeld aan. Mijn vrouw is nauwelijks aanspreekbaar. Die heeft haar eigen roze wolk om op te zweven.
Tijdens grootmoeders afwezigheid en terwijl de buren op vakantie zijn, is het tijd om flink te blazen in mijn kleine luisterruimte. Daar staat tijdelijk een PrimaLuna Prologue 2 buizenversterker. Een Nederlands product dat in meerdere landen beslist gerekend mag worden tot een hype. Over die hype heb ik als eens melding gemaakt in een column. Ik vond de versterker namelijk destijds niet mooi en zeker niet de aandacht en het geld waard. Op het moment dat ik hem teruggaf aan de leverancier en dat opmerkte keek hij mij erg zuur aan. Het was gelukkig zijn eigen demo exemplaar en toen hij de volgende dag luisterde ontkwam hij niet aan de uitspraak: “het klinkt nergens naar”. De fout bleek uiteindelijk te zitten in de volume regelaar, een exemplaar van Alps (zelden fout en zeer gerenommeerd), en nadat die was vervangen kreeg de versterker de oude klank terug. Net vervelend dat de regelaar langzaam maar zeker de geest gaf toen de versterker bij mij thuis stond. Het zoeken heeft een tijdje geduurd, buizen werden uitgewisseld, modules, de voeding, tot er niets anders overbleef dan de kast (die was het niet) en de Alps. Dezelfde versterker staat bijna twee weken al weer thuis en speelt nu wel zoals het een hype betaamt. Op een aantal punten ben ik er zeer van onder de indruk. Zeker als we het hebben over kracht, dynamiek, stereobeeld en openheid. Nobody is perfect en dat gaat ook op voor PrimaLuna. Edoch, laten we niet te ver op de zaak vooruit lopen en leest u later de recensie. Wel grappig dat ik een aantal punten in de PrimaLuna herken die ik ook beluister met een Van Medevoort MA240. Een verwantschap die terug te leiden is naar de man die aan beide, totaal verschillende producten heeft gewerkt, Marcel Croese.
Ik ben Marcel Croese op de afgelopen HVT dag in Baarn misgelopen. Hij was daar, ik ook. We kwamen elkaar jammer genoeg niet tegen in dezelfde ruimte. Dat brengt me op de dag zelf. De HVT show was een stuk kleiner dan vorig jaar. Minder aanwezige importeurs en minder producten. De tent die het middenterrein vorig jaar sierde was dit keer onnodig. Wat er wel geboden werd was de moeite en de reis waard. Opvallend waren voor mij het meest een set Mobile Fidelity OML-1 monitors, die in de “kantine” van Polyhymnia hun best deden. Aangesloten door importeur Jesper Hansted op een Jadis CD-speler en een Jadis versterker. De aankoopprijs van 1400 euro de set (speakers, niet inclusief Jadis) lijkt belachelijk laag voor de geboden kwaliteit. Ik hoop één ding, dat Jesper ze af wil geven voor een recensie. Daar maak ik een auteur heel blij mee. Mijn vrouw, losgerukt van haar roze wolkje en mee naar Baarn, heeft een paar verrekt goede oren. Zoals heel veel vrouwen dat hebben zonder er nuttig gebruik van te maken, anders dan luisteren naar gebabbel met vriendinnen over baby’s. Ze was nogal onder de indruk van de OML-1. Ook van een set Magnepan weergevers in een andere ruimte. Maar die vindt ze nog steeds te groot voor in huis. Ik mag een boel, maar geen “kamerschermen”. Mobile Fidelity zou ik zeker mogen.
Ik had mij stellig voorgenomen geen CD’s, LP’s of SA-CD’s te kopen. Maar aangestoken door een nieuwe auteur, die “Brothers in arms” van Dire Straits op SA-CD helemaal de hemel in prees, nam ik die SA-CD toch mee van de kraam van High Fidelity Discs. Ik heb de opname in een 5.1 opstelling gehoord en nu thuis op 2.1. Eerlijk is eerlijk, 5.1 is geweldig. Wie op die manier SA-CD kan afluisteren moet gewoon investeren, ook al heeft u de LP, de CD en de geremasterde CD net als ik al in huis. 20 jaar oud en zo actueel als mijn kleindochter.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.nl
