Driemaal is scheepsrecht, het oude spreekwoord lijkt op te gaan met drie nostalgische gebeurtenissen die elkaar snel opvolgen. Ten eerste de Pritchard arm waar ik vorige week over schreef.
Voor wie het leuk vindt, de Shell ben ik inmiddels achter gekomen is uitsluitend gemaakt uit bakeliet. Dus geen magnesium of iets dergelijks. Een vriendelijke audiowinkelier gaf als advies hard met een hamer op de shell te slaan, als hij dan scheurt ruik je bakelietlucht. Ik heb hem vriendelijk verteld dat ik die proef niet neem. De man die de armen “modificeerde” heette Jacobs. De heer Jacobs heeft zelfs een poosje een “Jacobs arm” verkocht die nooit een succes werd en uiteindelijk niet kon tippen aan de Pritchard.
Of de duvel ermee speelde kwam Frank “Sansuidoctor” Speet ineens met het aanbod mijn geërfde Sansui AU-777D versterker en TU-888 tuner onder handen te nemen en te migreren naar moderne maatstaven. Bij Frank thuis, hij schreef vroeger voor ons, is het Sansui wat de klok slaat. Zelf werkt hij met een receiver waar hij aan gesleuteld heeft en speelt over een set professionele near field monitors waar een verbazingwekkend accuraat geluid uit komt gegeven de prijs. Zo verbazingwekkend accuraat dat we de monitors gaan recenseren. Niet in de standaard vorm maar voorzien van de Sansuidoctor modificatie. Een overigens kleine ingreep in het filter. Eens kijken of het zonder vintage apparatuur ook goed wil werken. Frank is heel actief met Sansui apparatuur uit de gouden periode. Zijn trots is een 3000 serie waar nu de soldeerbout met regelmaat in steekt. Als die klaar is schuift de monstergrote receiver naar de achtergrond. Regelrecht de privé collectie in van Frank. Hoewel het mij eigenlijk wel iets waard is om de AU-777D helemaal te servicen ligt de prijs voor een set torren en vele elco’s van BHC zo hoog dat ik ernstig overweeg de Sansui nog slechts op de plank te zetten en nooit meer te laten spelen. Misschien zonde maar ik heb nog een platenspeler met een Pritchard arm op te bouwen.
De derde retro belevenis in een korte tijdspanne is een bezoek aan de musical Hair die momenteel in Nederland op de planken staat. Muziek en dans uit 1968 die qua thema, het dienst nemen in het Amerikaanse leger om ver weg oorlog te voeren, nog steeds actueel is. Het moet een schok geweest zijn voor ouders in die tijd om te beseffen dat hun kinderen vrije liefde prefereerden boven een vaste burgerbaan. De zaal was gevuld met “middelbaren” vaak vergezeld van hun kinderen. De muziek is nog lang niet middelbaar en spettert van het toneel. “Aquarius”, “Let the sunshine in” en het vertederende “Frank Mills” zijn nog net zo mooi als toen. Wie een goede herinnering heeft aan zijn hippietijd moet zeker gaan kijken. En ouders wees gerust, de langharigen van toen zijn allemaal getransformeerd tot brave burgers en zien er geknipt, geschoren en bovenmodaal uit.
Nu de toekomst na drie herinneringen. Komend weekend vindt in Bristol de jaarlijkse hifi show plaats waar wij verslag van zullen doen. Het is de eerste keer dat we afreizen naar Bristol om met eigen ogen te zien hoe een beurs draait waar niet alleen geëxposeerd wordt, maar ook verkocht. Veel Engelse merken uiteraard op de deelnemerslijst. Eveneens veel merken die niet uit Albion zelf komen. Frankrijk lijkt vaste voet op Engelse bodem te hebben gekregen, wat blijkt uit recensies en uit het aanbod op de door Audio T, Audio X en What HiFi georganiseerde show. Om zelf Frankrijk in huis te halen is net een recensie van Atoll Electronique afgerond en staan er op dit moment glazen Waterfall speakers in de luisterruimte. Waterfall lijkt erg te lijden onder het uiterlijk. Een speaker van glas “kan nooit klinken” is het vooroordeel waar we allemaal last van hebben. Over een paar weken weet u of het inderdaad een vooroordeel is of dat glas ongeschikt is als materiaal. Hoe mooi transparant de kasten ook verdwijnen in het interieur. Nad komt nog uitgebreid aan de orde, Hyperion luidsprekers, Cyrus apparatuur, kortom er zit genoeg in de pijplijn om u te prikkelen tot aankoop. Iets wat de huidige regering zo graag ziet. En de detailhandel ook.
Ik ga zelf de LP van Hair door de wasmachine halen. In de koude nadagen van februari, met sneeuw in de straten, is het meer dan eens tijd voor “Let the sunshine in”.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.nl
