In mijn berging wordt een groot gedeelte van de beschikbare ruimte ingenomen door lege audio dozen. De meeste van die dozen komen er pas weer uit op het moment dat het component dat erbij hoort vervangen wordt door een nieuwer exemplaar. Gelukkig heb ik ze maar zelden nodig om een defect apparaat te vervoeren. Ditmaal pak ik het kartonnen omhulsel dat bij mij Clearaudio Champion Limited Edition draaitafel hoort. Niet omdat ik hem ga verkopen en evenmin omdat hij gerepareerd moet worden. Nee, er gaat een upgrade plaatsvinden. De huidige arm, een Clearaudio versie van de beroemde RB 300 arm van Rega, gaat plaats maken voor een VPI JMW-9 Memorial Tonearm.
Op de onderste laag schuimrubber komt in de daarvoor bestemde ruimte het acryl plateau. Daarbovenop wederom een laag van het grijze isolatiemateriaal. Vervolgens de draaitafel met de daarop gemonteerde arm met Clearaudio Victory H element. Ik vind dit doodeng. Weliswaar zit het beschermkapje voor de fragiele cantilever en is dit kapje met tape aan de headshell bevestigd, maar toch… De arm verdwijnt rondom in de zachte dempende massa en ook het fraaie zwarte acryl wordt door deze substantie aan het oog onttrokken. Daarbovenop nog twee lagen van hetzelfde materiaal. De flappen dichtvouwen en de box is klaar voor verzending.
Ik verheug me al op de middag en de avond want dan zal ik kunnen genieten van het geluid van mijn nieuwe combinatie. Uiteraard kan de arm niet even simpel verwisseld worden want iedere fabrikant in de eigenzinnige hifi wereld hanteert zijn eigen maten. De Rega arm zit in het kleine Clearaudio armboard geschroefd terwijl de VPI dit schroefdraad ontbeert en de pen die in dat armboard moet zakken tevens een grotere diameter heeft. Een kwestie van uitfrezen is mij verzekerd. Oké, op dat gebied ben ik een volledige nitwit dus ik vertrouw op de deskundigheid van de man die dit klusje voor mij gaat klaren. “Je kunt er op wachten” had hij door de telefoon gezegd.
Wanneer ik om twee uur bij zijn huis arriveer heeft hij het nieuwe armboard al klaarliggen. Zo zonder de rest van de draaitafel is het een nietig stukje doorschijnend acryl. De nieuwe arm wordt tevoorschijn getoverd en ik bewonder de hoge graad van afwerking van deze mixture van aluminium en roestvrij staal. Bij deze arm geen kabel die doorloopt vanaf de headshell tot aan de connectoren die op mijn Sphinx Project Phono Equaliser aangesloten dienen te worden. De armbekabeling wordt aangesloten op een bij de arm behorend aluminium kastje dat op de platenspeler gemonteerd dient te worden. Vanaf dat punt kan er een met cinch connectoren afgemonteerde interlink gebruikt worden. Ik heb, vanwege de goede ervaringen met de Clearaudio Sixstream, opnieuw voor deze kabel gekozen.
De diameter van de pen waarop de arm rust wordt op het armboard afgetekend en daarna wordt het acryl onder de freesmachine geschoven. Ik mag de stofzuiger bedienen, waardoor ik me een stuk minder overbodig voel, en dan vreet de machine zich door het mooie materiaal. Ondanks de stofzuiger worden we bedolven onder een fijne sneeuwregen van acryldeeltjes. In een mum van tijd is het gebeurd. Inderdaad een fluitje van een cent. “Dat ging snel”, zeg ik verbaasd. “Ja, maar nu moeten we nog drie gaten boren om de ring die aan de basis van de arm ligt vast te kunnen zetten.” Eerst worden weer de te boren gaten afgetekend die vervolgens geboord worden. Dan wordt in dezelfde gaten de schroefdraad aangebracht. Dat gaat allemaal echter niet zo makkelijk als het nu lijkt. Acryl is erg moeilijk te bewerken en het materiaal lijkt te versmelten met de boor op het moment dat je het allemaal te snel wil doen. De substantie kleeft aan de boor en is moeilijk te verwijderen. Alles dient dus met beleid te geschieden.
Uiteindelijk is het dan zover en kan het armboard onder de freesmachine vandaan gehaald worden. Op naar de draaitafel. Deze staat in zijn serene zwartheid te glanzen onder de lampen. Het armboard wordt gemonteerd en de ring van de arm wordt er op vastgezet. Vervolgens wordt het Clearaudio Victory H element in de arm gemonteerd. De juiste plek aan de headshell kan op dit moment nog niet worden bepaald maar het gaat nu om de stand van het element ten opzichte van het plaatoppervlak. De arm wordt behoedzaam op de omhoog wijzende naald geplaatst en vervolgens worden de twee in de basis van de ring van de arm geplaatste schroefjes losgedraaid. De ene helemaal, de andere slechts een klein stukje zodat vervolgens aan de ring gedraaid kan worden die de VTA in moet stellen. En dan wordt het volgende probleem zichtbaar. Zelfs wanneer de ring tot op de uiterste stand gedraaid wordt is de VTA nog niet optimaal ingesteld. Het element zou idealiter, in verband met de basweergave, nog wat meer achterover moeten hangen.
Het enige alternatief; opnieuw alles demonteren en het armboard nog verder uitfrezen zodat de arm nog lager komt te liggen. Maar dan komen de beide schroeven, met behulp waarvan de VTA ingesteld kan worden, wel zo laag te liggen dat ze niet langer bereikbaar zijn voor de lange dunne schroevendraaiertjes met inbuskop die de fabrikant van de arm er bijlevert. Dus zullen er tevens sleuven in het armboard uitgefreesd moeten worden. Ik vind het al lang best. Zolang ik maar kan genieten van het geluid van deze fraaie uni pivot arm. Wederom trotseren we de sneeuwbui en ditmaal voor het laatst. Als even later de pin van de arm in het armboard zakt, de ring vastgezet wordt en ook het armboard zelf gefixeerd wordt houd ik van spanning mijn adem in. Zal het armboard in voldoende mate uitgefreesd zijn om het Clearaudio element in de ideale stand te kunnen manoeuvreren? Gelukkig blijkt dit het geval te zijn en ik slaak een zucht van verlichting. Zijn dat zweetdruppeltjes die op mijn voorhoofd parelen? En ik heb nog niet eens iets gedaan.
Nu nog het aluminium kastje erop. “Wil je het bevestigd hebben met tweezijdig tape of heb je het liever geschroefd?” Even twijfel ik. Tape is makkelijker te verwijderen maar vastschroeven betekent een betere verbinding. “Vastschroeven” besluit ik minder gedecideerd dan het klinkt. Op nieuw worden er twee gaatjes geboord en weer moet dat heel langzaam gebeuren. Dan ten tweede male boren voor het aanbrengen van de schroefdraad voor de M4 bouten. Nooit geweten dat moeren nummers hebben. Ja, ik weet het, ik ben een technische nitwit. Eindelijk zit dan alles op zijn plek en kan er begonnen worden met het bepalen van de plaats waar het element onder de headshell zal moeten komen te hangen. Met het door de fabrikant bijgeleverde ‘alignment tool’ is dat betrekkelijk eenvoudig. Dan het instellen van de naalddruk. Met de digitale Clearaudio Exact is het zo gebeurt; 2.0 gram. De azimuth instelling blijkt al optimaal te zijn in hoeft niet bijgesteld te worden. Dwarsdruk compensatie zal ik thuis instellen.
Al met al zijn we ruim 6 uur verder. Uiteindelijk betaal ik slechts de van tevoren afgesproken prijs en eens te meer realiseer ik me wat een bijzonder wereldje de hifi gemeenschap eigenlijk is. Het is één van de weinige bedrijfstakken waarin men niet meteen begint te praten over ‘6 uur meer werk’. Vergelijk dat eens met uw autodealer. Terugrijdend naar huis komen er allerlei voorbeelden in me op. Bijvoorbeeld van die keer dat ik op maat gemaakte luidsprekerkabels wilde hebben. De dealer berekende me slechts de materiaalkosten terwijl ik weet dat hij vrij veel tijd kwijt was aan het vervaardigen van de kabels. Heeft u wel eens een auto een lang weekend op proef mee mogen nemen? In de hifi gemeenschap is het gedurende enkele dagen uitlenen van componenten heel normaal. Een demo na sluitingstijd; de voorbeelden zijn legio. En dat mag best eens gezegd worden.
