Hufterigheid is een veelgebruikte omschrijving van de huidige tijdgeest, maar de hufter als zodanig is geen recente uitvinding. Neem schooldirecteur Michel Delasalle in deze klassieke thriller uit 1955. Zowel zijn vrouw, de eigenares van het privéschooltje, als de lerares waarmee hij openlijk een relatie heeft krijgen regelmatig klappen. Niet zo vreemd dat de vrouwen, die prima met elkaar overweg kunnen, een plan beramen.

Maitraisse Christina, gespeeld door Simone Signoret, neemt, voorzien van een kersvers blauw oog, het initiatief. Ze gaat met de timide echtgenote Christina (Véra Clouzot) naar haar woning. Michel wordt er heen gelokt. Wat drogerende druppeltjes in de fles whisky waar hij zeker niet vanaf kan blijven en daar gaat-ie. Christina laat het bad vast vollopen. Even sjouwen, en dan kan het monster definitief kopje onder. Het lijk wordt in een rieten koffer mee naar de school genomen, waar het in het troebele zwembad verdwijnt. Als het bad een paar dagen leeggepompt wordt om de sleutel die Christina er in heeft laten vallen te vinden blijkt het lijk echter verdwenen.

Uiteindelijk komt detective Alfred Fichet op de proppen om de verdwenen directeur op te speuren. Zijn sjofele verschijning maakt de veronderstelling dat hij de inspiratie leverde voor de latere inspecteur Colombo voor de hand liggend. Hoewel de geoefende kijker de ontknoping wel aan ziet komen is er aan het eind nog een verrassende twist.

Hoewel Henri-Georges Clouzot zeer diverse soorten films gemaakt heeft wordt hij wel gezien als de Franse Hitchcock. Daarbij is het wel zo dat de kenmerkende grapjes van Hitchcock ontbreken. Ook is Clouzot wat minder strak en rechtlijnig in de plotontwikkeling, en meer oog voor terzijdes die de personages reliëf geven. Naar verluid was Hitchcock net een paar uur te laat bij het kopen van de rechten van de roman Celle qui n`était plus van het schrijversduo Boileau-Narcejac. Hun volgende boek D`entre les morts werd in opdracht van Hitchcock geschreven en werd Vertigo.

De film ziet er op DVD voor zijn leeftijd gaaf uit. Er is weinig beschadiging te zien en het beeld is goed scherp. Natuurlijk is het tempo gedateerd en zien personen in een auto er erg koddig uit. Les diaboliques is een klassieke genrefilm, waarin het vooral draait om het opbouwen van spanning. Dat lukt nog altijd goed. Dat remakes fiasco’s werden zegt veel over de kwaliteit.

Aanvullende informatie:
Frankrijk, 1955
Speelduur: 112 minuten
Regie: Henri-Georges Clouzot
Scenario: Henri-Georges, Jérôme Geronimi, Frédéric Grendel, Réne Masson
Met: Simone Signoret, Véra Clouzot, Paul Meurisse, Charles Vanel e.a.
Beeld: 4:3, zwart-wit
Geluid: mono
Uitgave: Homescreen