In 1980 was Stevie Wonder nog steeds in de ban van zijn ontmoeting met Bob Marley, hoewel dat een jaar eerder geschiedde. In een wereld waarin new-wave en disco meer succes hadden dan R&B bracht de briljante singer-songwriter een heet album uit dat tevens het einde van zijn hoogtijdagen –ofwel zijn ‘classic period’- markeerde.

Want Stevie Wonder liet zich door de nieuwe muziekstijlen beïnvloeden en zorgde voor een flink aantal achtergrondzangers, handpercussionisten en zelfs discobeats. Hieronder schaarden zich zelfs artiesten als Michael Jackson, Eddie Levert en Angela Winbush. Op Hotter Than July is een zoekende Wonder te horen, die flirt met country-invloeden (I Ain’t Gonna stand For It), pure disco (All I Do) en de reggae van Bob Marley, met wie hij een jaar eerder speelde voor de Black Music Association in Philadelphia.

Stevie wilde op het album een vrolijke noot laten horen, met her en der een serieuze ondertoon. De track Master Blaster (Jammin’) is dus niet alleen muzikaal, maar ook tekstueel een ode aan Bob Marley. Of de afsluiter Happy Birthday, een track die dankzij social media en youtube weer vaak wordt beluisterd, maar bedoeld was als vrolijke doch serieuze noot aan Amerika om de geboortedag van Martin Luther King te erkennen als nationale feestdag. Ook Cash In Your Face is een politiek statement van Stevland Morris, zoals Stevie Wonder echt heet. Deze track benoemt discriminatie in sociale woningverdeling. Toch wist Wonder de muziek luchtig te houden en voorziet Hotter Than July zelfs van een fijne ballad in de vorm van het nummer Lately.

Mobile Fidelity Sound Lab brengt het album uit in de Silver Label Series. De originele persing uit 1980 was niet echt een schoolvoorbeeld van geluidskwaliteit, om maar een eufemisme te gebruiken. En hoewel het masteringsysteem van MFSL soms voor hele mooie verrassingen kan zorgen, valt er aan Hotter Than July niet heel erg veel eer te behalen. De opname klinkt namelijk nog steeds wat vlak, alsof de bas is gefilterd. De hoge tonen kregen bij het originele mixen een soort versterking mee waardoor vooral hi-hats wat overhard kunnen klinken. Iets dat ook op een audiofiele herpersing niet aan de oren van de luisteraar voorbij kan gaan. Ik bezit het origineel van dit album op cd en prefereer deze heruitgave, ondanks de beperkingen van de originele mastertapes. En de muziek? Die weet toch vrolijk te stemmen. En daar gaat het uiteindelijk om.

Label: Mobile Fidelity Sound Lab
Speelduur: 45:52
Websits: MoFi en Stevie Wonder