Met een film kom je nog eens ergens. Het Belgisch-Amerikaanse echtpaar Peter Brosens en Jessica Woodworth houdt van natuurvolken in desolate streken. Na Mongolië in hun prachtige film Khadak speelt Altiplano zich voor een groot deel af op de hoogvlakten van de Andes, op de grens van Peru en Bolivia. Het verhaal van een bijzondere zielsverwantschap tussen twee vrouwen. Hoewel in afstand ver van elkaar verwijderd delen zij een zelfde tragisch lot.
Achtergrond van het verhaal is een milieuschandaal rond de goudwinning in de mijnen. In 2000 werd er een flinke hoeveelheid kwik gemorst in een bergdorpje Choropampa. Het vloeibare metaal ziet er aantrekkelijk uit, als je niet beter weet raap je het gemakkelijk op. De gevolgen voor de gezondheid dienden zich snel aan: blindheid, bloedneuzen, miskramen, geheugenverlies. Hoe de belangen van de bevolking dan ondergeschikt gemaakt worden in een spel met overheden en bedrijven wordt getoond in de naar het dorp vernoemde documentaire die als extra op een meegeleverde DVD staat. Begrijpelijk dat de mensen de medische hulp niet vertrouwden.
In Altiplano heet het dorpje Turubamba. Het onheil wordt aangekondigd door een Mariabeeld dat bij een processie in diggelen valt. Saturnina, gespeeld door Magaly Solier (The Milk of Sorrow) staat op het punt te trouwen als haar vriend overlijdt aan de gevolgen van de kwikvergiftiging die de gemeenschap getroffen heeft. Als onderdeel van de protesten tegen het onrecht dat de gemeenschap aangedaan is, pleegt Saturnina zelfmoord door kwik te drinken.
Ondertussen rouwt de fotografe Grace in België over haar ervaringen in Irak. Ze werd daar gedwongen een foto te maken van haar gids op het moment waarop hij geëxecuteerd werd. Het werd haar laatste foto, die ze weigert te publiceren. Haar vriend Max is oogarts in Turubamba, waar hij komt te overlijden in schermutselingen van de protesterende plaatselijke bevolking. Grace gaat er naar toe en komt terecht in de massale rouw na het overlijden van Saturnina.
Bijna belangrijker dan dit verhaal is de manier waarop het verteld wordt. In een golfstroom van overweldigend mooie beelden en prachtige muziek wordt de spiritualiteit van de indiaanse bevolking blootgelegd. Hiermee bewerkstelligen Brosens en Woodworth een indringende kijkervaring, vol magie en surrealisme. Aan de kijker om er betekenis aan te geven. Het grote gebaar wordt niet gemeden en de ambities zijn enorm, waarmee het stel een geheel eigen positie in de filmwereld inneemt.
Deze even imponerende als belangrijke film heeft een waardige release op DVD gekregen, met een ruim gevuld tweede schijfje vol extra’s. Naast de genoemde documentaire is er een korte experimentele film van Brosens op te vinden die ook in de Andes speelt. Verder een uitvoerige making of en een fotoreeks begeleid door de schitterende filmmuziek van Ignatz.
Aanvullende gegevens:
België/Duitsland/Nederland, 2009
Speelduur: 108 minuten
Regie en scenario: Peter Brosens, Jessica Woodworth
Productie: Heino Deckert
Camera: Francisco Gózon
Montage: Nico Leunen
Art direction: Anne Fournier
Muziek: Michel Schöpping, H.Górecki, R.Einhorn, V.Komitas, Ignatz, A.Redouane
Kleur, 109 minuten
Met: Magaly Solier, Jasmin Tabatabai, Olivier Gourmet
Extra’s: El camino del tiempo (11 min), Choropampa (75 min), Making of (31 min), Foto’s
Beeld: 16:9 anamorf, extra’s deels 4:3 en Engels ondertiteld
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Contact Film www.contactfilm.nl
Distributie: de Filmfreak www.filmfreaks.nl
Website: www.altiplano.info