Gegenüber, heet deze film eigenlijk, maar die titel is volgens een vreemd gebruik om Duitse films in Nederland van een Engelse titel te voorzien gesneuveld. Blijft dat de echtelieden die centraal staan in dit sober verbeelde verhaal op een bijzondere wijze tegenover elkaar staan. Huiselijk geweld tussen een politieman en een onderwijzeres. Raden wie van de twee de klappen krijgt.

Jan Bonny filmt in een stijl die nauw aansluit op die van de gebroeders Dardenne. Mensen die het niet gemakkelijk hebben in het leven worden nauw op de huid gevolgd met een handcamera, kunstmatige effecten als toegevoegde muziek worden gemeden. Over achtergronden van hun gedrag kom je weinig te weten, we observeren slechts het soms behoorlijk gestoorde gedrag.

Georg wordt op zijn werk erg gewaardeerd om zijn rustige, beheerste optreden. Een promotie hangt in de lucht. Thuis zien we de achterkant van zijn flegmatieke aard. Omzichtig draait hij om zijn wispelturige vrouw Anne heen en durft haar bijvoorbeeld niet te vertellen dat hun zoon met zijn studie gestopt is. Zelfs als hij Anne met zijn collega in bed betrapt reageert hij gelaten. Steeds wachtend op het onvermijdelijke moment dat Anne haar rust verliest en hem gaat slaan. Dat laatste loopt steeds verder uit de hand.

Het tonen van een zieke relatie zonder zicht op verklaringen of oplossingen heeft het gevaar in zich dat de kijker zich buitengesloten voelt. Bij de Dardennes gebeurt dat nooit, bij Bonny wel. Georg en Anne blijven ongrijpbaar en oninvoelbaar. Anne is een gestoorde bitch, Georg een subassertieve sukkel, een willoos slachtoffer. Een taboe wordt doorbroken, mishandelde mannen zijn schijnbaar groot in getal, maar altijd stil en vol schaamte. Diep graaft de film helaas niet.

Aanvullende informatie:

Duitsland, 2007
Speelduur: 101 minuten
Regie: Jan Bonny
Met: Matthias Brandt, Victoria Trauttmansdorff
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0
Uitgave: Brunbro
Distributie: de Filmfreak