REVIEW

Het zusje van Katia

Jan Luijsterburg | 01 mei 2009

Een meisje zit weinig op haar gemak te kleuren terwijl de klas gevraagd wordt wat iedereen later wil worden. Onvermijdelijk komt ze ook aan de beurt. Gewoon, is haar antwoord. Hoezo gewoon? Gewoon, het zusje van Katia. Het begin van een schrijnend portret van een eenzaam, emotioneel verwaarloosd meisje van 13 dat zelfs geen naam lijkt te hebben.

Het zusje van Katia Op wie lijk ik? Ook al zo’n lastige vraag. Van Katia is de vader in ieder geval nog bekend. Bij het zusje weet de moeder, een uit Rusland afkomstige prostitué, zelfs dat niet precies meer. Katia lijkt haar moeder qua beroepskeuze vlot achterna te gaan, wat het vrouwengezin flink onder spanning zet. Al snel gaat het van paaldansen naar cocaïne snuiven. Het zusje van Katia probeert wanhopig te redden wat er te redden valt door voor iedereen aardig te zijn, maar moeder gaat er toch vandoor met een vent. Vaak zit het meisje in haar eentje thuis maar wat naar dierenprogramma’s te kijken. Om toch wat onder de mensen te komen gaat ze de stad in. Daar raakt ze in contact met John, die haar vertelt over Jezus. Als ze John thuis uitnodigt toont ze haar affectie onhandig op de geseksualiseerde manier die ze met de paplepel ingegoten kreeg (Zal ik je pijpen?) Vervolgens zit ze weer alleen.

Mijke de Jong toont net als in haar eerdere films Bluebird en Tussenstand op betrokken wijze hoe verziekt onze samenleving kan zijn. Emotionele verwaarlozing tekent kinderen genadeloos, hoe als vanzelfsprekend ze hun leven ook ondergaan.

Het zusje van Katia

De claustrofobische manier waarop de Jong de hoofdpersoon van zeer dichtbij met de camera laat achtervolgen doet sterk denken aan de gebroeders Dardenne. Een indrukwekkende film die diep onder de huid gaat zitten.

Aanvullende informatie:
Nederland, 2008
Speelduur: 82 minuten
Regie: Mijke de Jong
Productie: Hans de Wolf
Scenario: Jolein Laarman en Jan Eilander, gebaseerd op het boek `La hermana de Katia` van Andrés Barba
Camera: Ton Peters
Montage: Dorith Vinken
Art direction: Jolein Laarman, Fleur Ankone
Muziek: Leo Anemaet
Met: Betty Qizmolli, Julia Seijkens, Olga Louzgina
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: A-Film 
Website: www.hetzusjevankatia.nl






EDITORS' CHOICE