REVIEW

Kansas - Leftoverture

Jan de Jeu | 15 januari 2009

Net als de Britse bands Genesis en Yes zijn ook de composities van hun Amerikaanse tegenhanger Kansas in het begin van de zeventiger jaren met name gebaseerd op uit de jazz en klassieke muziek afkomstige structuren.

Kansas - LeftovertureOp hun vierde album, ‘Leftoverture’ uit 1976, dat voor hen de grote doorbraak betekent, trakteren zij de luisteraar op een heerlijke mixture van prog-rock en authentieke midwest-rock, gelardeerd met lange instrumentale jams.

Misschien niet zo ‘sophisticated’ als hun Britse tegenhangers maar daarentegen wel met een sterker rock element.

Leftoverture ontleent zijn titel aan de verzameling van niet eerdere gebruikte (stukken van) melodieen die uiteindelijk samengevoegd zijn tot ‘Magnum Opus’, het indrukwekkende stuk waarmee de lp afgesloten wordt. Het openingsnummer wordt gevormd door de grootste hit die Kansas ooit had; Carry On Wayward Son. Daarin is het met name de kristalheldere stem van Steve Walsh die de aandacht trekt.

En zo heeft iedere song - waarvan de meeste geschreven zijn door Kerry Livgren - zijn sterke punten. In The Wall is het de keyboard sound die er uit springt, Cheyenne Anthem heeft zijn samenzang en instrumentale einde die imponeren en in één van de sterkste composities, Miracles Out Of Nowhere is het de bijna klassieke wijze waarop het nummer opgebouwd is.

Fans van het eerste uur zullen de band nauwelijks herkennen wanneer zij de 180 gram re-issue van Speakers Corner Records beluisteren. De persing is absoluut perfect waarbij iedere vorm van oppervlaktegeluid ontbreekt. Daarnaast is de mix veel helderder en de combinatie maakt dat er veel meer details hoorbaar zijn dan op de originele lp het geval was.






EDITORS' CHOICE