Eén van de Kerst cd’s die ook buiten de feestelijke decembermaand met enige regelmaat gedraaid wordt is de in 1976 op audiofiel verantwoorde wijze door Proprius opgenomen Cantate Domino.

Tot nu toe schoof ik daartoe XRCD 7762 in de speler. Een XRCD2 versie die gebruik maakt van JVC’s 20 bit K2 supercoding. Inmiddels is er echter op het LIM label - onderdeel van het kwaliteitslabel First Impression Music (FIM)- een K2HD 24-bit 100 KHz mastering beschikbaar.

En het moet gezegd worden; Winston Ma heeft er weer iets moois van gemaakt. Mijn favoriete nummer - meer dan eens de enige song die ik van het schijfje draai gedurende een luistersessie - blijft nummer elf; Julsäng (Christmas Song), met de heerlijke stem van sopraan Marianne Mellnäs in een absolute glansrol, aangevuld door Oscar’s Motet Choir onder leiding van Torsten Nilsson en ondersteund door organist Alf Linder op het orgel van de Oscarskyrhan kerk in het Zweedse Stockholm.

Om me even tot dit ene nummer te beperken; in vergelijking met de XRCD2 versie lijkt het beeld iets meer laidback gepresenteerd te worden waardoor er een natuurlijke rust van uitgaat. Tonen klinken langer uit in de ruimte en de ruimte is wat groter terwijl met name het hoog fractioneel schoner klinkt. Uiteraard gaat dit ten koste van wat directheid die kenmerkend is voor de charme van de XRCD2 versie.

Welke mooier is? U mag het zeggen. Ik ben er nog niet uit en blijf vooralsnog beide schijfjes alternerend beluisteren. Hetgeen bepaald geen straf is.