Nieuwe digitale formats verschijnen met enige regelmaat. De meest recente aanwinst is K2 HD. De twee K’s zijn afkomstig van de bij JVC werkzame heren Kuwaoka en Kanai die met hun K2 team in 1987 aan de wieg staan van het K2 interface system waarmee binnen het red book cd formaat de resolutie verhoogd kan worden. 
In 1999 wordt door dit team de eerste XRCD gelanceerd, in 2002 gevolgd door de opvolger XRCD24. De eerste XRCD24 verschijnt in 2004 op het prestigieuze FIM label. Vijf jaar later is het opnieuw dit label dat de eerste internationaal uitgebrachte K2HD schijf op de markt brengt; ‘This is K2HD Sound’. Daarop zestien selecties van eerder uitgebracht materiaal, nu opnieuw gemasterd in het K2HD format door de jonge mastering engineer Takeshi Hakamata.
Het repertoire varieert van klassiek tot jazz. De originele opnamen hebben al een uitstekende basiskwaliteit maar tijdens het luisteren naar de selecties ‘Star Dust’ van The Hot Club of San Francisco en ‘Kinderspiele’ van Esther Ofarim - die ik beiden ook op ‘normale’ FIM cd’s bezit - blijkt dat met 100 KHz en 24 bit resolutie de kwaliteit nog verder toeneemt.
Details in het hoog, het uitsterven van klanken, de lagere ruisvloer, de fraaiere soundstage. Het totaal maakt dat er een sterker gevoel van aanwezigheid en betrokkenheid bij de opname ontstaat.
