REVIEW

Dreaming by Numbers

Jan Luijsterburg | 03 mei 2007

Getallen kunnen veel troost bieden. Dat wordt geïllustreerd in de prachtige documentaire Dreaming by Numbers van de Italiaans-Nederlandse filmmaakster Anna Bucchetti. Zij volgde de bezoekers aan een piepklein lottokantoortje in Napels en legde hen vast in schilderachtige zwart-wit beelden met grove korrel. Voorzien van sfeervolle muziek van Lucio Caliendo, die meegeleverd wordt op een CD.

Dreaming by NumbersDat Dreaming by Numbers een Nederlandse productie is blijkt slechts uit de aftiteling, want iets meer Italiaans dan de Napolitaanse volkswijk waar het kantoortje van de lotto gevestigd is kun je je nauwelijks voorstellen. Getallen hebben voor veel mensen een grote betekenis. De keuze van je lot verloopt volgens onnavolgbare patronen. De een volgt belangrijke geboortedata, de ander gelooft heilig in een oud Napolitaans getallenstelsel, waarin ieder voorwerp en iedere gebeurtenis een getal heeft. Een transseksueel demonstreert dit bij de bingo, waarbij ieder getrokken balletje van een beschrijving wordt voorzien. Hoe maf deze soms ook zijn, geen van de aanwezige oudjes kijkt er van op.

Iedereen heeft wel een verhaal, dat weten ook Nederlandse televisiemakers. Man bijt hond, of de series van Frans Bromet hebben al honderden bijzondere verhalen uit alledaagse levens laten zien, vaak met hilarisch of ontroerend effect. De oogst van Bucchetti bij haar zoektocht vanuit het lottokantoortje is wel bijzonder rijk.

Veel nostalgie, groot leed en vooral de enorme overlevingsdrang van de mensen. Onopvallende oudjes hebben vaak de meest fantastische verhalen te vertellen, en ontpoppen zich als werkelijk schitterende karakters die in een fictieverhaal ongeloofwaardig zouden zijn.

Dreaming by Numbers

Bijzonder aan de film is de vormgeving. Door een soepele, rustige montage glijden we door de verhalen, vastgelegd op 16mm zwart-wit film. Het lijkt oud materiaal dat er gebruikt is, door de talrijke beschadigingen en de grove korrel, versterkt door het niet gebruik maken van kunstmatige lichtbronnen. Het levert prachtige plaatjes op, beelden als schilderijen, die het verdienen in een zo optimaal mogelijke beeldkwaliteit gezien te worden. Dat maakt deze DVD, een uitgave van het International Documentary Festival Amsterdam, aantrekkelijk. De film is namelijk ook, in de kortere televisieversie, te zien op het internetkanaal Holland Doc.

In de soundtrack viel me tussen de rustieke miniatuurtjes van Lucio Caliendo die ook op de CD staan nog een nummer van Mogwai op. Dit maar even om aan te geven dat hier mensen met smaak bezig geweest zijn.


Aanvullende informatie:
Nederland, 2005
Regie: Anna Bucchetti
Camera: Stefano Bertacchini
Geluid: Bouwe Mulder
Muziek: Lucio Caliendo
Productie: Andre Bos en Hans Mulder, Armadillo films 
Speelduur: 75 minuten
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 2.0
Uitgave: IDFA’s delicatessen 
Distributie: de Filmfreak 






EDITORS' CHOICE