Electric Light Orchestra (ELO) was een zeer succesvolle rockgroep uit Birmingham die furore maakte in de jaren zeventig en begin jaren tachtig. Jeff Lynne was  de zanger én frontman. Ook één van de meeste verkopende rock bands van de jaren zeventig. Twintig top twintig hits in Engeland. Hoge stemmen. Violen. Symfonische rock werd het ook wel genoemd. Manager van ELO was Don Arden, die ook de Small Faces en Black Sabbath onder zijn hoede had.

Dit is het album waarmee ELO wereldwijd doorbrak met daarop uiteraard de klassieker “Mr Blue Sky”. In 2007 opnieuw en gelijktijdig uitgebracht met het voor velen onbekende ‘Balance of Power’ uit 1986. Beiden albums onder handen genomen door Jeff Lynne, die op zijn beurt ook hulp heeft gekregen van Jeff Magid.

Nadat de “A New World Tour” in april 1977 was geeindigd huurde Lynne een chalet in Zwitserland. Met een Revox tape recorder, een gitaar en een electrische piano ging hij aan de slag. De eerste twee weken kwam er niks uit zijn handen. Vervolgens na wat regenachtige dagen, werd hij wakker rond dag 15 en de zon scheen. De bergtoppen waren prachtig verlicht. “Mr Blue Sky” was geboren. Zijn writers block verdween als sneeuw voor de zon. Er volgden nog dertien tracks in amper twee weken tijd. Demo’s werden ondertussen opgenomen in de chalet. Op 22 mei 1977 nam de band haar intrek in een studio in München. Drie maanden later was het album (dubbel elpee) klaar. Dit feit alleen, maakt deze plaat al zeer bijzonder.

Hier voor me ligt een prachtig boekwerk inclusief cd met onder andere een grote foto van Jeff Lynne en wat kleinere foto’s van zijn bandgenoten. Verder nog wat leuke achtergrondinformatie. Een bouwpakket van een ruimteschip. Een collectors item dus. En drie bonustracks. Zo’n klassieker als deze, heeft dat naar mijn inziens, niet nodig. Ik ben zo’n iemand die tijdens de top 100 uitzendingen wel eens meezong met “Mr Blue Sky” maar had verder geen interesse in de band ELO. Nu 30 jaar na dato heb ik het album eens goed kunnen beluisteren. Ok, het klinkt gedateerd, maar Out Of The Blue blijft wel boeien tot aan de laatste track. Niet alleen vanwege de muziek, maar ook door het verhaal erachter. Mythe of niet, maar de verlichte bergtoppen van Zwitserland spreken meer tot de verbeelding dan de skyline van pak-um-beet  Stoke on Trent. Bijna elk nummer klinkt wel bekend in de oren. De eerste track “Turn To Stone” doet me aan “Waterloo” van ABBA. Wat eenieder ook vindt van ABBA, het zegt wel iets over de hitgevoeligheid van dit album én het talent van Jeff Lynne. Ik meen ook het intro van de techno classic “Positive Education” van het schotse “Slam” te herkennen in het intro van “Starlight”. Misschien geen X-factor, maar de jonge generatie heeft nu wel de kans om ELO te ontdekken. De fans / verzamelaars zullen uiteraard zeer content zijn met deze heruitgave.

Wilt u deze cd winnen?
Stuur dan een e-mail naar elo@hifi.nl met het antwoord op de volgende vraag.
Jeff Lynne speelde eind jaren tachtig in een supergroep. Hoe luidde zijn pseudoniem in deze groep?

We hebben vijf exemplaren weg te geven.

Aanvullende informatie:
17 tracks, 70:46 min
2007 Bonus Tracks
“Wild West Hero” – Alternate Bridge Home Demo
“The Quick and the Daft”
“Latitude 88 North”
Klankkwaliteit: redelijk
Links: http://www.elo.biz, http://www.ftmusic.com/outoftheblue 
Label: EPIC/Legacy
Distributie: Sony BMG Music Entertainment