REVIEW

The Station Agent

Jan Luijsterburg | 29 september 2005

Fin is een saaie, eenvoudige man met een hekel aan mensen. Daarbij blijkt hetzelfde effect op te treden als bij mensen die een hekel aan katten hebben: die beesten gaan juist bij hen op schoot liggen. En dat hij saai is valt niemand op omdat hij er zo apart uitziet. Hij is namelijk een dwerg, een lilliputter. Als je dat bent kijkt iedereen raar van je op, of beter gezegd op je neer. Geen wonder dat Fin het liefst alleen is.

The Station AgentDaar lijkt hij al snel in het verhaal alle gelegenheid toe te krijgen. Fin werkt in een winkel in, hoe toepasselijk, modelspoor. Als zijn baas plots dood neervalt blijkt Fin een verlaten stationnetje van hem te erven, in het schaars bevolkte Newfoundland. Vanaf zijn aankomst blijkt het daar met de rust nogal tegen te vallen. Iedereen is blij met een nieuw gezicht in de kleine gemeenschap. Alle eenlingen storten zich op Fin. Ze laten zich niet afschrikken door zijn afwijzende, norse houding.

Er is Joe, de spontane, praatgrage latino die zijn zieke vader vervangt in een hotdogkraam waar gedurende de hele film niet één hotdog verkocht wordt.
Olivia is een kunstschilderes die na het overlijden van haar zoontje haar huwelijk zag stranden en nu in het reine probeert te komen met haar verwarrende gevoelens. Haar ontmoeting met Fin is hilarisch: tot twee keer toe moet hij zich met een snoekduik in de struiken redden van haar verstrooide manier van autorijden.

Een kleinere rol spelen een schoolmeisje dat Fin verleidt in de klas een lezing te komen geven over zijn grote passie, treinen, en de bibliothecaresse die hem na aanvankelijke verbijstering wel heel leuk gaat vinden.

The Station Agent is een film waarin haast niets lijkt te gebeuren. Kleine dingen van alledag, niets bijzonders. Het verhaal keutelt voort in een heerlijk traag tempo. Haast ongemerkt komt Fin geleidelijk terug op zijn gereserveerde houding, en gaat ook hij de waarde inzien van vriendschap, ook al wandelt hij het liefst alleen rond om af en toe een trein te kunnen zien.

De film is een typische Amerikaanse onafhankelijke productie, die zich in alles afzet tegen de overheersende conventies van Hollywood, waar alles groots en meeslepend moet zijn. The Station Agent is juist klein en sympathiek, wars van enig effectbejag. En het effect is juist daardoor extra groot. Deze mensen van vlees en bloed charmeren, roepen sympathie op. Een heerlijk filmpje, kortom, goed voor anderhalf uur glimlachen.

The Station Agent

De DVD bevat slechts een minuscuul extraatje, in de vorm van drie minuten niet gebruikte scènes. Meer was er niet, zo vertellen niet nader benoemde commentatoren, die klinken alsof ze er al een flinke zitting op hebben zitten. Dat blijkt te kloppen, want de Amerikaanse versie van de DVD bevat een commentaarkanaal van de regisseur en diverse acteurs dat we helaas op de Nederlandse uitgave moeten missen.

Aanvullende gegevens:
VS, 2003
Speelduur: 87 minuten
Regie en scenario: Thomas McCarthy
Met: Peter Dinklage, Patricia Clarkson, Bobby Cannavale
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Uitgave: Total film 
Website film: http://www.thestationagent.com/






EDITORS' CHOICE