Als filmliefhebber heb je vaak favoriete makers van films. Dit kunnen bepaalde acteurs en ook regisseurs zijn. Voor mij zijn dat voornamelijk regisseurs, met daarbij Christopher Nolan, David Fincher, Martin Scorsese en Denis Villeneuve als voorbeelden. Maar vooral Michael Mann is een regisseur die bovenaan mijn lijst staat, en waarvan ik alle films (en vooral alle versies van films) en series heb gezien. Van zijn meest bekende Heat en Collateral, tot aan The Jericho Mile, Miami Vice (TV-serie én film), Tokyo Vice, The Insider, Thief, Manhunter en The Last of the Mohicans.
Mann richt zich vooral op actiethrillers in het "cops and robbers" universum, en vindt vooral beide kanten van de medaille interessant om te belichten. Als je deze lijn bekijkt is zijn tweede film, The Keep, vooral een interessante keuze geweest. Gebaseerd op het gelijknamige boek van F. Paul Wilson was de verfilming van The Keep destijds in 1981 een ambitieus project.
The Keep
Het boek vertelt het gotische horrorverhaal van een groep Duitse soldaten tijdens WWII die een vesting moeten belegeren en in handen nemen om zo een strategische positie in te nemen tijdens de oorlog. Wat ze niet weten is dat er een soort buitenaards wezen in de vesting gevangen wordt gehouden en de inwoners van het lokale dorpje er alles aan doen om dat zo te houden. Het wezen wordt in de vestiging gehouden dankzij vele in de muren gemetselde zilveren kruizen. Maar als de soldaten dit als oorlogsbuit zien en de kruizen verwijderen, ziet het wezen kans om naar buiten te komen, met alle gevolgen van dien...
The Keep kent een zeer getroubleerde productie, waar vooral het gebrek aan kennis van speciale effecten en de onervarenheid van Mann (ondanks dat hij toch al het zeer geslaagde Thief had gemaakt) zorgden voor gebrek aan keuzes op de filmset, en vooral het ontbreken van een duidelijke visie voor een einde van de film. Ook werd er gefilmd in zeer slechte weercondities op locatie in Wales. De montage van de film werd uiteindelijk zeer chaotisch en zorgde voor een initiële versie van ruim 3 uur van Mann, die door distributeur Paramount werd teruggeknipt tot anderhalf uur, aangezien de film ook al over budget was. Mann heeft na zijn versie zijn handen ervan af getrokken en wil sinds die jaren nooit meer over de film praten en heeft hem onteigend van zijn naam.
Culthit
Toch heeft de film na de release vele fans gekregen, waaronder de Franse Special Effects specialist Stéphane Piter. Hij heeft na het kijken van deze film een passie gekregen voor special effects en voor het maken van The Keep. Samen met mede-liefhebber Stewart Buck kregen ze het idee in 2010 om een making-of documentaire te maken over het maken van deze film. Vanaf februari 2011 hebben de makers meer dan 300 betrokkenen gesproken en hebben ze beelden gemaakt in zes landen verspreid over twee continenten. Ze hebben heel veel cast en crew gesproken, van wie sommigen nog nooit hadden gesproken over hun ervaringen tijdens het maken van de film. Om extra fondsen op te halen startten ze een crowd funding actie op, om meer liefhebbers te verbinden aan dit project en om ze via verschillende pakketten verschillende extra's te bieden.
Ook ondergetekende is donateur geweest aan dit project om deze documentaire mogelijk te maken. Het heeft sinds de start van de campagne in november 2015 nog tien jaar geduurd voordat de documentaire af is gekomen. In die tijd hebben de makers heel veel cast en crew gesproken en hebben ze de meest uitgebreide making-of gemaakt die ooit van een enkele film is gemaakt. Dat is een zeer knappe prestatie, want zo we weten zijn bijvoorbeeld de Appendices van de Lord of the Rings-films ook al zeer uitgebreid.
A World War II Fairytale is een zeer interessante en fascinerende documentaire over een problematische filmproductie met veel interviews met betrokkenen die allen goed hun best deden, maar in de war waren door het gebrek aan echte keuzes op de set. Ook het plotselinge overlijden van het hoofd van Special Effects, Wally Wevers, was een aderlating voor de productie. Dit gebeurde al tijdens post-productie en montage en Wevers had niks op papier gezet. De overige Special Effects mensen moesten het dus doen met ruwe beelden en konden er weinig echt van maken, en interpreteerden het dan maar op eigen gevoel en rondden zo de effecten af. Dit zijn maar een paar verhalen van alle ervaringen van de vele cast en crewleden van The Keep.
De film is na de release een geliefde film onder cultliefhebbers, en is dit jaar zelfs uitgebracht op een zeer, zeer uitgebreide 4K UHD+Bluy-ray Disc uitgave van Australisch label Imprint. Deze uitgave bevat een gigantisch grote box met filmposter, replica presskit, officiële comic gebaseerd op het boek, de hypnotische soundtrack van Tangerine Dream, een 600 gram zwaar zinken replica van het kruis uit The Keep, en nog vele andere extra's. Deze documentaire is toegevoegd als derde disc in deze uitgave, en heeft daardoor een verdiende officiele release gekregen.
A World War II Fairytale: The Making of Michael Mann's The Keep is een zeer diepgaande documentaire geworden van een zeer interessant "mislukt" avontuur van één van de interessanste filmmakers van deze tijd.
