Het valt niet mee om de nieuwe cd van New Order in het juiste licht te plaatsen. Aanvankelijk denk je mwah, maar doorluisteren levert nog wel een aantal lichtpuntjes op. Enerzijds komt de band met een aantal liedjes die onmiskenbaar New Order zijn en, of je het nu wilt of niet, al na één of twee keer luisteren blijven hangen. Daar staat tegenover dat de oorspronkelijkheid tussen de enen en nullen ver te zoeken is en de groep hier en daar wel een erg flauw aftreksel van zichzelf is.

Laten we maar bij het laatste beginnen. Waiting For The Sirens` Call bevat een aantal nummers die de derde carbondoordruk zijn van liedjes uit de periode dat de groep nog heerste. De derde doordruk is in de meeste gevallen zo flets dat er te weinig overblijft om je op te focussen en zo is het ook met die matige nummers. Doordat er op muzikaal gebied dermate weinig te genieten is, wordt je automatisch met je oren op de teksten gedrukt en die zijn in aantal gevallen zo ontzettend cliché dat het lijkt alsof ze afkomstig zijn van HAVO-scholieren die hun eerste zinnen in liedverband produceren. "Is it love or is it hate", "You know it`s not too late to try" en "What kind of fool do you think I am" zijn slechts een paar voorbeelden van tekstregels die we al duizenden keren eerder hoorden.

Na de bijzonder matige start van het album treedt er met ingang van de derde track godzijdank verbetering op als het gaat om het niveau. Er volgen dan drie liedjes die weliswaar ook geen innovatieprijs zullen opleveren, maar wel dermate catchy zijn dat ze als lekkere nummers smaken, songs die zich gewillig laten meezingen en de voeten enthousiast aan het tappen krijgen. Single Krafty is een voorbeeld van een dergelijke track. Door het aanstekelijke refrein is het nogal lastig om dit nummer te negeren, en zo zou het dus vaker moeten zijn. Al zit de track vol geluiden en zanglijnen die overbekend voorkomen, het blijft een snoepje waar je lang op wilt zuigen. De echte pret is na drie tracks alweer achter de rug. Er volgt een inzinking en vervolgens is het een beetje op en af. Al met al tellen we hooguit zes liedjes die een voldoende scoren. Zes op elf is weinig. In elk geval bij lange na niet voldoende om de spreekwoordelijke deuk in de boter te krijgen. Waiting For The Sirens` Call is dan ook geen opsteker voor de goede reputatie van de band. New Order moet of nu stoppen of een harde schop in het kruis hebben en vervolgens genadeloos terugslaan. We tellen af...

Aanvullende informatie:
CD
Warner Music
11 tracks, 60:15 minuten
http://www.neworder.cc