Populaire wereldmuziek of sophisticated pop voor volwassenen? Wie het weet mag het zeggen. Feit is dat dit samenwerkingsverband tussen een van de beste gitaristen ter wereld en Ruslands succesvolste muzikant een crossover heeft opgeleverd die bij een wereldbreed publiek in de smaak zal vallen. De titel Cosmopolitan Life dekt derhalve grotendeels de muzikale lading. Het frisse, fraai vormgegeven cd-doosje draagt ook al bij aan een zonnige stemming, zodat niets een wereldwijd succes in de weg hoeft te staan.
Amerikaan Meola heeft reeds meer dan negen miljoen cd’s verkocht gedurende z’n carrière. Met zijn groep Return to Forever won hij al een Grammy op 19-jarige leeftijd. Nadien bracht hij talloze soloalbums uit. In de jaren ’80 vormde hij een wereldberoemd trio met Paco de Lucia en John McLaughlin. Een ander hoogtepunt was de samenwerking (1995) met Stanley Clarke en Jean-Luc Ponty. Zijn solo-cd "Infinite Desire" (1999) vertoefde drie maanden in the Billboard Contemporary Jazz Charts, acht weken aan de top van de Italiaanse jazzcharts en bereikte een derde positie in de Duitse jazzcharts. 
De Moskoviet Agutin studeerde piano en begon in 1991 met het schrijven van nummers voor diverse Russische muzikanten. In 1994 werd hij verkozen tot zanger van het jaar in Rusland na zijn debuut-cd "The Barefoot Fella". Zes cd’s volgden en inmiddels was hij headliner van alle grote concerten en verscheen hij in iedere grote tv-show. Sinds 1996 toert hij geregeld door het land van Bush en hebben de Amerikanen hem in hun hart gesloten. Agutin is een wereldburger die telkens probeert culturele bruggen te slaan. Over "Cosmopolitan Life" zegt hij: ‘’Een Europeaan zal net zoveel van onze cd houden als een Amerikaan of een Aziaat."
Al en Leonid hebben bijna twee jaar aan dit album gewerkt. Tal van topmuzikanten werden opgetrommeld om tot een zo goed mogelijk eindresultaat te komen. Als studio werd de legendarische Criteria Hit Factory in Miami betrokken, een studio waar o.a. de Bee Gees hun grootste hits gefabriceerd hebben. Kortom, alle ingredienten waren aanwezig voor een uitstekend eindproduct. 
Openingsnummer "Cuba Africa" begint zeer laidback en brengt direct een bepaalde Cubaans/Afrikaanse sfeer teweeg. Maar ja, het kan nu nog alle kanten op dus wat komt hierna? Ah, het titelnummer en dat swingt toch wel erg de pan uit. De exotisch videoclip (als extra op de cd) met zwoele dames zal zeker bijdragen aan het (verkoop)succes. "Nobody" gaat vrolijk verder en zorgt ervoor dat ik m’n hangmat nog niet hoef op te zoeken. Dit gebeurt wel bij de eerste klanken van "Price To Learn" – een van de weinige wolken voor de zon – want ondergetekende moet dan echt even liggen.
Of u dit positief of negatief opvat laat ik aan uw eigen fantasie over. Gelukkig kan ik de heupen weer losgooien bij "Tango" en blijf ik nog even op de dansvloer voor het Santana-achtige "Smile". De cocktailbar wordt door mij opgezocht tijdens Portofino, want de inwendige mens dient ook versterkt te worden. Als ik de kans krijg blijf ik nog even aan de bar voor iets sterkers, want "If I’ll Get The Chance" schalt inmiddels door de ruimte. Een Italiaans aandoend liedje dat mij persoonlijk iets te zoetsappig is, vandaar de sterke(re) drank. "Blue River" vertelt mij dat het tijd wordt om het kampvuur op het strand aan te maken en als uiteindelijk "Shade Of The World" voorbij komt zit ik met een tevreden gevoel rond middernacht naar de maan te staren.
Resumerend blijkt dat dit een cd is voor een enorm breed publiek. Van Tonga tot Groenland en van Hawaï tot Antarctica zullen er mensen zijn die dit kunnen waarderen, van gitaarfreak tot winkelend publiek.
Aanvullende infomatie:
10 tracks, 47:01
Label: Ole Records/SPV
Distributie: Rough Trade
Website: www.dimeola-agutin.com
