REVIEW

De Keuze van Kroese: review Arooj Aftab, Night Reign

Menno Bonnema | 25 juli 2024

De naar de Verenigde Staten van Amerika verhuisde Pakistaanse Arooj Aftab gaat op haar nieuwste album Night Reign gewoon verder waar ze gebleven was: muziek maken die moeilijk in een hokje te stappen valt. En dat levert wederom iets heel moois op.

De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) getipt door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.

Het interessante van ‘ons’ North Sea Jazz Festival vind ik dat het zich ontwikkeld heeft tot een festival dat veel verder kijkt dan alleen maar jazzmuziek. Het festival lijkt wel zich tot doel gesteld te hebben juist muziek te willen programmeren die juist net naast de geijkte jazzhokjes valt. Nu zou je in een filosofische bui wellicht de stelling kunnen verdedigen dat jazz juist per definitie buiten ieder geëigend vakje probeert te vallen, maar aan deze gedachte ga ik mij maar niet verder wijden. Terug naar Nort Sea Jazz: daar stond dit jaar op één van de hoofdpodia Arooj Aftab geprogrammeerd. De kenners, de ingewijden, de fijnproevers hadden zich er al op verheugd. Met haar net in de maand mei verschenen nieuwe album Night Reign was ze weer helemaal terug in de picture en was de interesse naar haar optreden gewekt. Aftab kwam, zag en overwon, zoals dat zo mooi heet. Velen die erbij waren spraken van een magische avond, ik was er helaas niet bij. Gelukkig heb ik nu haar nieuwe album…

Het mooie van muziek vind ik dat het je in een paar seconden in een geheel nieuwe wereld binnen kan slepen. Night Reign van Arooj Aftab wist dat in no time voor elkaar te krijgen. Eerste nummer Aey Nehin heeft verschillende elementen die daarvoor zorgen. De exotische instrumenten, het rustige repeterende ritme, maar vooral: de stem van Arooj Aftab. Die stem is prachtig. Op dit album zingt Aftab afwisselend in het Engels en het Urdu, de nationale taal van Pakistaan, een taal die raakvlakken heeft met het Perzisch en het Arabisch. Vooral als ze haar moedertaal (denk ik toch) gebruikt, zorgt dat voor die karakteristieke oosterse, mystieke sferen. 

De eerste twee nummers op het album zijn in het Urdu. Bij nummer drie word ik weer even met beide benen (en oren?) op de grond gezet. Aftab schakelt over op Engels in het klassieke nummer Autumns Leaves. Gedurfd om zo’n klassieker onder handen te nemen. Meestal is zo’n klassieker al zo ‘platgetreden’ dat je er weinig nieuws meer mee kan doen. Zoiets als bij ‘Hallelujah’, de Leonard Cohen-klassieker. Afblijven denk je dan, totdat éne Jeff Buckley zich eraan waagt. Zoiets kun je hier ook zeggen. Niet de minsten als Miles Davis en Nat King Coole zorgden al voor memorabele versies. Probeer daar maar eens overheen te komen. Maar Aftab trekt het nummer helemaal naar zich toe. Eerst omarmt ze het, daarna verbouwt ze naar een versie die de melancholie bewaart maar er veel meer mystiek aan toevoegt. Ik had het wel eens horen als ook de tekst nog eens in het Urdu was geweest. Maar dat zou wellicht te veel van het ‘goede’ zijn.

De vervreemding komt onmiddellijk weer in het nummer erna: ‘Bolo Na’. In zweverig en dromerig gezang brengt Aftab je gelijk weer in hogere sferen. Om je niet veel later weer naar beneden te trekken: in het Engels declareert ze haar teksten op een bijna staccato manier, het doet mij een beetje aan Laurie Anderson denken. Het combineert de oosters georiënteerde muziek prachtig met de meer westerse moderne minimal music.

Naast zingen en componeren van bijna alle songs op dit album, heeft Aftab ook nog eens dit album zelf geproducet. Door de keuze uit een breed scala aan verschillende instrumentale jazzmuzikanten, levert dat een prachtig gevarieerd album op. Ik ga hier niet alle namen van de betreffende muzikanten op noemen, maar ééntje wil ik wel noemen: die van harpiste Maeve Gilchrist. Die harp-klanken passen als een warme jas in deze jazz-setting. Na haar doorbraak album Vulture Prince uit 2021, gaat Arooj Aftab met Night Reign nu vrolijk verder. Verder waarbij ze gebleven was. Nog meer haar eigen weg op.

Muziek: 8,5
Klank: 8,5
Label: Verve Records
Speelduur: 48 min.50 sec
Te bestellen bij Kroese-Online






EDITORS' CHOICE