Het is alweer de tweede speelfilm van de Zweedse regisseur (Libanees van afkomst) Josef Fares. En alweer is het een komedie. Het is erg jammer dat er vrijwel geen aandacht aan is besteed in Nederland. Hoe kan dat toch? Kops was absoluut een publieksfavoriet tijdens het Filmfestival Rotterdam. Is het dan de Zweedse taal die de bioscopen ervan weerhoudt een film als KOPS te draaien. Een gemiste kans op een (bescheiden?) kaskraker. Want met een verhaal als dit haal je echt wel publiek binnen die met tranen in de ogen de zaal zullen verlaten. Van het lachen wel te verstaan…

Het Zweedse dorpje Högsboträsk heeft een groot probleem: er is te weinig criminaliteit. Het dorpje ligt zo afgelegen dat zelfs criminelen het niet weten te vinden. Met als gevolg dat de plaatselijke politie zich bezighoudt met het tot stoppen manen van loslopende koeien, het rechtzetten van verkeersborden en het verorberen van hotdogwafels. Wanneer van hogerhand wordt beslist (medegedeeld door een mooie Zweedse nota bene) dat het politiebureautje wordt opgedoekt, slaat de wanhoop toe. Het korps, dat is ingesteld op hele dagen niets van betekenis te doen, besluit dat er maar één remedie mogelijk is: zelf het criminaliteitscijfer opschroeven.

Josef Fares is geen man van lang vooraf grappen uitdenken. Veel grappen werden ter plaatse op de set bedacht. Hij is ook geen man van grote casting bureaus. Net als in Jalla, Jalla! spelen zijn broer, zijn vader en een neef rollen in deze film. Maar juist deze twee elementen maken KOPS spontaan en grappig. We zien dan ook geen ´overacting´ of geforceerde humor, maar grappige acteurs die er plezier in hebben om hun lollige karakters vorm te geven. En lollig zijn ze! Een homofiele ambitieuze agent die barst van onzekerheden en het liefst zweetbandjes breit voor het korps, maar droomt van strakke schietpartijen en andere heldenacties. Een gefrustreerde vrouwenversierder die meestal bakzeil haalt bij het vrouwelijk schoon en neurotische trekken vertoont. En een op elkaar uitgekeken getrouwd politiestel dat eerder een last is voor elkaar dan een lust. De rollen worden subliem uitgewerkt waardoor je je inderdaad gaat afvragen waarom dat schitterende politiekorps eigenlijk opgeheven moet worden.

Josef Fares heeft zich er echter niet vanaf gemaakt met een low-budget productie. Er werd een Amerikaans specialist bijgehaald die enkele fantastische special effects wist toe te voegen. Daarmee is KOPS ook visueel aantrekkelijk geworden, maar gelukkig zonder dat de effecten de boventoon voeren. Die zouden de aandacht teveel afgeleid hebben van de meesterlijke grappen en het op sommige momenten absurdistische verhaal.

Het is wel jammer dat de DVD geen extra´s bevat zoals een korte documentaire of bloopers. Maar Nederland mag zich gelukkig prijzen dat KOPS in ieder geval verkrijgbaar is nu. Laat je niet afschrikken door de Zweedse taalbarrière, geloof me, ook van Zweedse humor moet je lachen.

Overige informatie:
KOPS – een film van Josef Fares
Total Film 7076
Zweeds gesproken, Nederlandse en Franse ondertiteling
Speelduur hoofdfilm: 90 minuten
www.totalfilm.nl
www.sf.se/kopps