REVIEW

Nói Albinói

Jan Luijsterburg | 27 mei 2004

Nói is een tegendraadse 17-jarige jongen die weg wil uit zijn dorp aan de noordkust van IJsland. Overal ziet hij palmbomen, op het behang, de bloes van zijn vader, op de verjaardagstaart en vooral op de plaatjes van zijn viewmaster. Buiten is slechts sneeuw en een absurde wereld.

Nói AlbinóiDe school wordt slechts schaars bezocht. Nói kan zijn bed niet uit en gaat uiteindelijk zover zich door een dictafoon te laten `vertegenwoordigen`. De indruk wordt gewekt dat hij eigenlijk superintelligent is. Hij laat het alleen zo weinig mogelijk merken. Hij woont bij zijn laconieke oma, bij wie hij zich vaak terugtrekt in de kelder. Een moeizaam contact wordt onderhouden met een alcoholische vader. Beter kan Nói overweg met de morsige boekenverkoper van het dorp, op wiens dochter hij verliefd raakt. Samen willen ze ontsnappen, uit die `fluim op de landkaart` die IJsland volgens Nói is.

Het debuut van Dagur Kári is gemaakt in een gortdroge humoristische stijl die doet denken aan Alex van Warmerdam, Aki Kaurismäki of zelfs Jiskefet. De dialogen zijn vaak hilarisch, maar sfeer en gebeurtenissen blijven triest: ontsnappen valt niet mee. Het geschetste beeld van de mensheid stemt alles behalve vrolijk, hoe hard we ook moeten lachen. Grove slapstickeffecten worden niet geschuwd om de klap van een dramatische ontknoping extra groot te maken. Aankondigingen van het noodlot zijn een waarzegger en een gigantische pan met een brei van gemalen lever en bloed die Nói per ongeluk over zijn familieleden laat vallen. Zelf blijft hij mooi schoon.

Nói Albinói won de Movie-Award van Filmfestival Rotterdam, de prijs van de jongerenjury. Het is dan ook een mooie, aansprekende film, duidelijk gemaakt met de geïnspireerdheid die hoort bij een debuut. De show wordt gestolen door hoofdrolspeler Tómas Lemarquis, een vroegere klasgenoot van de regisseur. Met zijn kale hoofd in een mal mutsje, zijn uitpuilende ogen en eigengereide gedrag staat hij volledig buiten de wereld.

Een belangrijke bijdrage aan de aparte sfeer van de film levert de muziek van Slowblow, de band van de regisseur. Mooie, lome muziek die een beetje doet denken aan Sparklehorse of Tom Waits.

Nói AlbinóiGeluid en beeld van deze DVD zijn van uitstekende kwaliteit. De film ziet er aanzienlijk beter uit dan de redelijk gehavende filmversie die ik eerder zag. Natuurlijk moet men geen spektakel verwachten, de stijl is sober, passend bij het verhaal. Erg jammer is het wel dat deze uitgave de extra`s moet ontberen die wel op buitenlandse versies te vinden zijn. Naar verluid zijn die zeer de moeite waard. Uit interviews komt Kári ook wel naar voren als iemand die smakelijk kan vertellen over zijn werk. Doet natuurlijk niets af aan de kwaliteit van de film.

Aanvullende informatie:
IJsland/Denemarken/Engeland/Duitsland, 2003
Speelduur: 90 minuten
Scenario en regie: Dagur Kári
Productie: Philippe Bober en Kim Magnusson
Camera: Rasmus Videbaek
Montage: Daniel Dencik
Art direction: Jón Steinar Ragnarsson
Muziek: Slowblow
Met: Tómas Lemarquis, Thröstur Leó Gunnarsson en Elín Hansdóttir
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Taal: IJslands
Ondertitels: Nederlands, Frans
Distributie film: Filmmuseum www.filmmuseum.nl
Uitgave DVD: Filmfreak www.filmfreaks.nl

 






EDITORS' CHOICE