Superjoint Ritual – A Lethal Dose Of American Hatred
Gedurende de komkommertijd blijken er toch de nodige interessante releases te verschijnen. Wat heet, een van de ruigste CD’s van het jaar is momenteel niet meer uit de CD-speler van de auto te branden.
Superjoint Ritual (nee, “this is NOT relaxed man!”) is het uit de hand gelopen hobbyproject van enfant terrible Phil Anselmo, frontman van het Texaanse metalgezelschap Pantera. Nu het de laatste tijd wel erg stil is rondom laatstgenoemde band heeft Anselmo besloten zich volledig te wijden aan Superjoint Ritual. Vorig jaar verscheen het debuut Use Once And Destroy en dat was een erg aangename verrassing, hoewel niet alle nummers even sterk waren. De uitgebalanceerde combinatie van metal en hardcore (zonder gitaarsolo’s!) klonk al wel zeer energiek en agressief. Niet in de laatste plaats door de zang van Anselmo.
Nu is er dan het vervolg en ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ie zo goed zou zijn. Jongens, wat een brok agressie! Beter in evenwicht dan Use Once…, betere nummers en een betere productie. Dit is een geweldige kruisbestuiving tussen het betere Suicidal Tendencies-werk en Pantera op z’n agressiefst. De hele CD klinkt ontzettend pissed off. Zo heb ik het lange tijd niet meer gehoord. Qua feeling doet het mij zelfs denken aan het obscure Righteous Pigs en dat bedoel ik als groot compliment. Anselmo’s zang klinkt zelfs af en toe als Joe Caper. Overigens wordt er veel met diverse tempo’s gejongleerd en dat voorkomt dat A Lethal Dose Of American Hatred eentonig klinkt.
Wederom zijn er geen solo’s te vinden, maar ik moet zeggen dat ik ze niet mis. Daarvoor luister ik wel naar Pantera. Zoals aangehaald is de productie erg fijn en past precies bij het karakter van deze schijf. Alle klinkt behoorlijk oprecht en niet geforceerd. Nu zijn de meningen over lama’s (lees: lastige mannetjes, zie ook Billy Milano) altijd verdeeld en Phil Anselmo is natuurlijk net zo geliefd als gehaat. Ik moet zeggen dat ik hem bij het laatste concert van Pantera enorm irritant vond met z’n quasi Charles Manson-look, maar eerlijk is eerlijk, hij heeft een waanzinnig ruige strot en kan bovendien echt zingen indien nodig. Maar goed, bij Superjoint Ritual kan hij zijn ei kwijt en en ik vind dat allemaal prima zolang dat waanzinnige CD’s als A Lethal Dose Of American Hatred oplevert.
O ja, op de website van de band is de nieuwste videoclip van het nummer Waiting For The Turning Point te bekijken.
Over de CD:
Label : Mayan Records/Suburban
13 tracks, totale tijd: 46:11
www.superjointritual.com
www.suburban.nl
