REVIEWSennheiser

Review: Sennheiser HD560

SAMENVATTING

De Sennheiser HD 560 heeft een rijk en vol geluidskarakter, voelt vederlicht aan en is een makkelijk stap in de wereld van head-fi. Voor een prijs onder de 200 euro geeft het je als gebruiker veel kwaliteit. De muziekliefhebber met wat meer luisterervaring kan de Sennheiser HD 560 wellicht beter overslaan en kijken naar een HD 660s.

PLUSPUNTEN

  • Licht(gewicht)
  • Rijk geluidskarakter
  • Lang snoer
  • Prijs

MINPUNTEN

  • Niet geschikt voor de ervaren muziekliefhebber
  • Voelt enigszins goedkoop aan
  • Alleen voor gebruik in huis

Sennheiser is een merk dat eigenlijk iedere audioliefhebber een keer gehad moet hebben. De fabrikant heeft een kennis en kunde die teruggaat naar de eerste helft van de vorige eeuw. Dat klinkt leuk en ver weg, maar laat wel zien dat Sennheiser een naam is die zeker en vast in de gevestigde orde thuishoort.

Bij 75 jaar denk je misschien wel aan senioren, of het jubileum van iets heel historisch. Maar 75 jaar is ook precies het aantal jaren aan kennis dat Sennheiser gewoon in de broekzak heeft zitten. Dat is een hoop. Sennheiser gebruikt die achtergrond graag om goede audioproducten te maken. Meestal lukt dat ze ook. Toch houden we ons hart even vast als we de doos van de HD 560 zien. Helemaal als we de prijs vernemen. 199 euro voor een koptelefoon die “audiofielen en geluidsfreaks verwent”. De letterlijke woorden van Sennheisers marketing afdeling. Goed verhaal, lekker kort ook. We gaan zelf eens kijken of we “verwend” worden.

My First Sennheiser

Zodra we de Sennheiser HD 560 uit de doos halen, valt ons direct het gewicht op. De koptelefoon is namelijk erg licht. 240 gram om precies te zijn. Dat is voor een 'thuiskoptelefoon' licht, heel erg licht. Al snel wordt duidelijk waarom de Sennheiser HD 560 zo licht is. Er is gekozen voor plastic. Dat zeggen we met een reden. Geen kunststof, maar plastic. We nemen de Sennheiser HD 560 in handen en het voelt enigszins simpel en goedkoop aan, niet als een hifi-headphone. We laten onze duimen glijden over de grill die aan de buitenkant van de oorschelp zit. Aan de binnenkant voelen we een zachte stof en geeft het idee van iets van grof fluweel. Deze stof vinden we ook in de hoofdband. Zowel de grill als de stof spreken dat goedkope plastic gevoel tegen. Sennheiser zelf probeert het te omschrijven als 'het ultralichte comfort van HD 599, met de sound van de HD 660s'. Bij ons komt het een beetje over als een “My First Sennheiser”.

De Sennheiser HD 560 is een open headphone, die gebruik maakt van een nieuwe transducer. Deze hebben een gekantelde positie gekregen, waardoor een optimale luisterdriehoek wordt nagebootst. Het transducer membraam is opgebouwd uit een polymeermix en moet zorgen voor “volledige” controle over de hele linie. Er zijn nog twee dingen die ons opvallen. De koptelefoon is duidelijke bedoeld voor gebruik in huis. Er zit een kabel aan van een slordige 3 meter. Aan het einde van de kabel zit een 6.3 mm plug. Bijgeleverd zit een verloop voor een 3.5 mm aansluiting. De kabel zit vast in de koptelefoon en kan niet vervangen worden.

Niet mee buitenspelen

Voor deze test hebben we de Sennheiser veelvuldig gebruikt. Vooral binnen, maar ook buiten, bijvoorbeeld tijdens een wandeling met de hond. Dat laatste hielden we snel voor gezien. We hebben voor het luisteren de AudioQuest DragonFly Cobalt aangesloten op de Apple iPhone 11. De Sennheiser HD 560 heeft een impendantie van 120 ohm. Een goede aansturing zal de Sennheiser HD 560 goed doen. Nu komt de aap uit de mouw: voor deze constructie hebben we eerst een verloop naar usb, vervolgens de DragonFly Cobalt en dan de verloop van 3.5 mm naar 6.3 mm. Alsof dat niet genoeg was, volgt dan ook nog de 3 meter lange kabel. Dit is alles behalve optimaal. Vandaar nogmaals: alleen te gebruiken binnenshuis.

Het comfort daarentegen is wel optimaal. Het lichte gewicht zorgt ervoor dat we nauwelijks voelen dat we de Sennheiser HD 560 dragen. De oorkussesn geven een goede druk tegen het hoofd. Deze druk is prima en zorgt ervoor dat we ook met een bril op kunnen luisteren. De hoofdband draagt nauwelijks gewicht en het meeste komt aan op de druk tegen het hoofd. Zonder muziek te luisteren, merken we wel op dat er veel hoorbaar is van de omgeving. Met wat muziek op, werkt dat ook andersom. Er is redelijk wat lekkage van geluid voor de omgeving. Tuurlijk is dat iets wat bij Open back koptelefoons hoort, maar de mate hierin verschilt per merk en model.

Veel voor weinig

Bewapend met een Tidal Hifi en een Spotify premium abonnement maken we ons klaar voor een stevige test. Op Tidal kiezen we voor Maggie Rogers – Alaska van het album Now That The light Is Fading. De zang in het nummer heeft een klein en zacht fluwelen randje. Tegelijkertijd is het frequentiegebied voor het midden en het midden-laag rijk en vol. Op Tidal luisteren we naar de hifi-kwaliteit, via de DragonFly Cobalt. Het geluid staat haaks op het goedkope gevoel dat we kregen als we de Sennheiser HD 560 in handen nemen. Het geluid is juist robuust en rijk. Het stereobeeld is groot en reikt verder dan de voelbare oorschelpen. Het open karakter brengt ook een soort luchtigheid met zich mee. Het geeft een prettige luisterervaring. Het nummer Alaska klinkt vol en geeft een goede stereo headfi ervaring. We merken dat het midden en het laag er goed uitkomen. Het voert een duidelijk toon in de muziek. De zang en vocalen worden daar heel netjes bovenop gelegd.

Maggie Rogers klinkt dus goed, maar dat zachte fluwelen randje waar we naar zoeken, dat missen we net. We horen wel dat het er is, maar we voelen het niet. Dat komt enerzijds omdat het mid-laag zeer goed is en het hoog/mid-hoog hierdoor net niet de ruimte krijgt. Anderzijds zou het hoog een iets verfijndere afstemming kunnen gebruiken. Maar we hebben het hier wel over een koptelefoon van net geen 200 euro.

Op Spotify luisteren we naar de soundtrack van Interstellar van Hans Zimmer. Het nummer Cornfield Chase staat ook in de speellijst van HIFI.NL. We hebben het volume iets hoger staan en dan merken we dat het orgel dat de melodie vormt heel breed wordt neergezet. Het klinkt groots en de midden en hoge tonen krijgen nu een beter podium. Deze ervaring verandert weer als de lage tonen in worden gezet. We moeten snel het volume wat lager zetten en merken dat het rijke en volle geluid van de midden en lage tonen het podium overnemen. Dat is geen slechte eigenschap, maar het kenmerkt de Sennheiser HD 560. Het maakt de koptelefoon zeer geschikt voor een brede doelgroep, zeker voor het geld.

Eindoordeel

We kunnen met recht zeggen dat we met veel plezier naar de Sennheiser HD 560 hebben geluisterd. Het is een uitermate geschikte koptelefoon voor de beginnende audiofiel. En waarschijnlijk ook nog wel voor iemand die een upgrade wil ten opzichte van de standaard witte oordopjes. De Sennheiser HD 560 speelt met gemak alle Pop, Rock en Dance. Het karakter van de geluidsweergave past hier ook prima bij.

De Sennheiser HD 560 is wel alleen maar geschikt voor in huis en heeft veel baat van een (kleine) versterker. Een DragonFly Black of Red zou al makkelijk voor het puntje op de i zorgen. Met het wat goedkope plastic en het geluidkarakter is de Sennheiser HD 560 alleen niet geschikt voor de audiofiel met wat meer jaren luisterervaring. Die kan beter naar een Sennheiser HD 660s of misschien nog een stapje hoger reiken. Maar dan komen er ook weer wat andere merken om de hoek kijken.

Conclusie

De Sennheiser HD 560 heeft een rijk en vol geluidskarakter, voelt vederlicht aan en is een makkelijk stap in de wereld van head-fi. Voor een prijs onder de 200 euro geeft het je als gebruiker veel kwaliteit. De muziekliefhebber met wat meer luisterervaring kan de Sennheiser HD 560 wellicht beter overslaan en kijken naar een HD 660s.

Sennheiser HD 560 
€ 199 | www.sennheiser.nl
Beoordeling: 4 / 5


EDITORS' CHOICE