REVIEW

Review: Randy California - Kapt. Kopter and the (Fabulous) Twirly Birds (lp)

Een nog steeds erg jonge Randy California stapte in 1971 uit zijn band Spirit. Een jaar later bracht de gitarist/ vocalist een solo-album uit, waarop hij met de nadruk op covers een eigen sound bracht die duidelijk geïnspireerd was op het werk van Jimi Hendrix. Music On Vinyl bracht het debuut Kapt. Kopter and the (Fabulous) Twirly Birds onlangs opnieuw uit op vinyl.

Met slechts twintig levensjaren ervaring was Randy California klaar met zijn band Spirit. De band had na het vertrek van Jay Ferguson en Mark Andes weliswaar het toeren weer opgepakt en voegde onder andere John Arliss toe aan de gelederen, maar de magie van Spirit was voor Randy blijkbaar over. De tegenvallende verkopen van het vierde studioalbum van de band (Twelve Dreams Of Dr. Sardonicus) en het verliezen van zijn goede vriend en mentor Jimi Hendrix in 1970 hebben daar ook zeker aan bijgedragen.

Randy California trok zich wat terug en vulde zijn tijd voornamelijk met jamsessies in de diverse clubs in Topanga Canyon. Doordat Randy daar samen met Noel Redding, Leslie Sampson en Ed Cassidy speelde, was de stap om Randy naar de studio te volgen een logische. California (The Kaptain) en zijn gevolg namen samen het solodebuut op van de man die ooit met Hendrix speelde in de band Jimmy James and the Blue Flames.

Het is dan ook vrij logisch dat er veel invloeden van Jimi Hendrix hoorbaar zijn op Kapt. Kopter and the (Fabulous) Twirly Birds. Misschien door het gemis van zijn vriend, of door het spelen van onder meer covers in de clubs, maar vergelijkingen in de speelstijl van de inmiddels eenentwintigjarige Randy en die van Jimi zijn niet van de lucht. Datzelfde geldt ook voor diverse arrangementen op het album. Hoewel het album ook eigen werk bevat, zijn het voornamelijk de covers die meer de aandacht van de luisteraar vragen. Zo klinken de Beatles-tracks Day Dreamer en Rain compleet anders in de uitvoeringen die op deze plaat staan, mede dankzij de nogal vrije improvisatiestijl van de meester zelf. Ook I Don’t Want Nobody (James Brown) klinkt behoorlijk anders dan het origineel, hoewel de zware funk nog steeds herkenbaar blijft. 

Is er dan geen enkele vergelijking met Spirit te maken? Jawel, maar daarvoor moet de luisteraar wel wat moeite doen. Rainbow is zo’n track, dat met een typische poppy opbouw en meer psychedelische invloeden aan het toen recente verleden van Randy California doet denken. Kapt. Kopter and the (Fabulous) Twirly Birds is een album waarop de gitarist/ zanger zoekende lijkt, maar de plaat herbergt tegelijkertijd wel een rauwe schoonheid die indertijd wellicht snel over het hoofd werd gezien door zowel critici als rockliefhebbers. 

Want ondanks een niet heel sterke opname en productie legen Randy California en zijn band op Kapt. Kopter flink wat energie bloot, die de artiest in zijn vorige band niet kwijt kon. De hardere rocksound die in die periode nog niet helemaal zijn weg had gevonden richting echte heavy metal lijkt misschien nog wel wat onschuldig en ook een wat hardere zangstijl is niet helemaal passend bij Randy, maar toch ligt er verrassend veel schoonheid in deze plaat. Geen muzikale hoogvlieger en zeker geen audiofiel verantwoorde plaat, maar wel typerend voor een tijd waarin muziekstijlen zich sneller leken te ontwikkelen dan ooit tevoren. En de herpersing? Die is de moeite meer dan waard.

Muziek: 7,5
Klank: 6,5
Kwaliteit persing: 9

Label: Music on Vinyl
Speelduur: 40:26 minuten


EDITORS' CHOICE