Na het gigantische actiespektakel Iron Man 3 - dat hij destijds schreef en regisseerde als vriendendienst aan Robert Downey Jr. - keert Shane Black weer terug naar zijn favoriete genre; de detective-film. The Nice Guys is dan ook weer volledig in de stijl van zijn bescheiden regiedebuut Kiss Kiss Bang Bang uit 2005. Filmpjekijken.com beloonde de komische thriller met 4 van de 5 sterren.
The Nice Guys speelt zich af in het door smog geteisterde Los Angeles van de jaren zeventig. Privé-detective Holland March (een praatgrage Ryan Gosling) en benenbreker Jackson Healy (Russell Crowe zoals we hem kennen) moet noodgewdongen hun krachten bundelen om voor Kim Basinger (eerder met Crowe te zien in L.A. Confidential) een verdwijning op te helderen. Haar dochter (Margaret Qualley uit The Leftovers) is namelijk spoorloos verdwenen. Wanneer ze in hun onderzoek een verband vinden tussen het vermiste meisje en de dood van pornoster Misty Mountains komt een complot aan het licht dat reikt tot in de machtigste kringen. Het tweetal krijgt daarbij soms hulp van March' 15-jarige dochter, die uiteindelijk de meest volwassene van het stel blijkt.
Volgens redacteur Roy van der Lee bevat de film genoeg geslaagde humor om de soms wat kinderachtige grappen te vergeven. "De grappen volgen elkaar in moordend tempo op en raken grotendeels hun doel. Een running gag over Richard Nixon is ronduit hilarisch en de cynische dialogen van Gosling en Crowe werken bijna allemaal. Bovendien wordt de r-rating volop uitgebuit met een karrenvracht aan seksgrappen. In een paar subtiele momenten slaagt Black er daarnaast in een kleine beetje diepgang aan zijn plot en personages mee te geven. Zonder dat daarvoor veel woorden nodig zijn, krijgen we bijvoorbeeld voldoende te weten over het traumatische verleden van Gosling om zijn destructieve gedrag (hij is verslaafd geraakt aan alcohol) te begrijpen."
Naast Gosling en Crowe krijgt ook regisseur Black de credits. "Gosling mag het vaakst de show stelen, vooral omdat hij als zuiplap de meeste fysieke grappen voor zijn rekening neemt. Doordat de camera geen moment stilstaat krijg je een film die af en toe tegen het hyperactieve aanschurkt. Maar Black houdt de teugels strak genoeg in handen om een echte ontsporing te voorkomen. Had The Nice Guys 25 jaar geleden uitgekomen, dan was waarschijnlijk terecht opgemerkt dat Black zijn enige kunstje wel erg vaak herhaalt. Maar anno 2016 is het een welkome frisse wind tussen de behaagzieke, met cgi doorspekte actiefilms die de norm zijn geworden. Een film met een brutale smoel die bij vlagen écht heel geestig is. Je zou bijna hopen op een sequel. Bijna."
De volledige recensie van The Nice Guys kun je hier teruglezen.
