Lang voor hij tot zijn hoogst unieke, vervreemdende stijl kwam debuteerde de Zweedse filmmaker Roy Andersson in 1970 met een lieve, idyllische film over kalverliefde die klassenverschillen overstijgt. Onwillekeurig ga je dan toch zoeken naar vooruitwijzingen naar de latere films.

Hoewel de destijds succesvolle speelfilm A Swedish Love Story, oorspronkelijke titel En kärlekshistoria, er veel conventioneler uitziet, is er al veel in te zien wat later in extreme vorm uitgewerkt werd in het drieluik Songs from the Second Floor (2000), You the Living (2007) en A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence (2014).

Ook aan het begin van zijn carrière benadrukte Andersson al de absurditeit van het dagelijks leven. Dat geldt hier vooral de volwassenen, maar ook de clichés van de jongerencultuur van die tijd worden treffend neergezet: voortdurend roken, rondjes rijden op de brommer en vooral somber voor zich uit zitten te kijken. En zoenen natuurlijk.

De ouders van Annika zijn vooral met hun eigen sores bezig. Naar de kinderen kijken ze niet om, zodat Annika lekker haar gang kan gaan met haar vriendje Pär. In het arbeidersmilieu waar hij in opgroeit gaat het er een stuk traditioneler aan toe. Als de ouders elkaar bij een familiefeest ontmoeten loopt het helemaal uit de hand. De manier waarop Annikas vader, een arrogante vertegenwoordiger in koelkasten, uit zijn dak gaat had zo in Anderssons recente werk gepast.

Maar ook op een meer subtiel vlak is er al veel te herkennen, vooral in de observerende stijl, waarbij het verhaal vaak stilgezet wordt. Groot verschil is dat A Swedish Love Story nog hoop bevat. De prille liefde suggereert de mogelijkheid te ontsnappen aan de afgestompte, cynische wereld van de ouders. In Anderssons latere werk is de mogelijkheid van een uitweg definitief verdwenen.

Aanvullende informatie

• Land en jaar: Zweden, 1970
• Speelduur: 114 minuten
• Regie en scenario: Roy Andersson
• Met: Ann-Sofie Kylin, Rolf Sohlman, Anita Landblom
• Beeld: 16:9 anamorf
• Geluid: DD 2.0
• Uitgave: Lumiere